မေမေက အပွေ သားက အတေမိ (မိ သားစုအင်းစက်)

 ကျွန်မ ညနေခင်းဘက် ကျောင်းကနေ အိမ်ကိုပြန်လာလိုက်တယ်၊ ကျောင်းနဲ့အိမ်က သိပ်မဝေးဘူးလေ၊ ဆယ်မိနစ်လောက် လမ်းလျှောက်လိုက်ရင် အိမ်ရောက်တာပဲ၊ အိမ်ရှေ့ရောက်တော့မှ သူငယ်ချင်း မိသင်းမနဲ့ လမ်းခွဲလိုက်တယ်၊ သူတို့အိမ်ကလဲ တစ်အိမ်ကျော်မှာပဲရှိတယ်၊ ကျမကတော့ ခြံတံခါးကို တွန်းဖွင့်ပြီး အိမ်ထဲဝင်လာလိုက်တယ်၊ အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်တယ်ဆိုရင်ပဲ ကျမနဲ့အမေ နေတဲ့အခန်းထဲက ‘ဖြန်း’ခနဲ အသံကြားလိုက်ရတယ်၊ ကျမလဲ ရုတ်တရက် လန့်သွားပြီး အခန်းတံခါးဆီ အသာသွားကြည့်လိုက်မိတယ်၊ ‘ဟယ်’…..အံ့သြလွန်းလို့ ကျမ အသံတောင်ထွက်သွားတယ်၊ ကို့ပါးစပ်ကို ပြန်ပိတ်ရင်း ကို့မျက်စိကိုတောင် မယုံချင်သလိုပါပဲရှင်၊ ကိုကိုက ဆိုဖာခုံပေါ်ထိုင်ရင်း သူ့ပေါင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို ကားပေးထားတယ်၊ မေမေက ကို့ကို့ရှေ့မှာ လေးဘက်ကြီးကုန်းပြီး ကိုကို့~ီးကြီးကို စုပ်ပေးနေတာရှင့်၊ကိုကိုကတော့ ပုဆိုးမရှိတော့ဘူး၊ မေမေကတော့ အဝတ်အစား အပြည့်အစုံ ရှိသေးတယ်၊ ကျမကြည့်နေတုန်းမှာပဲ ကိုကိုက ကုန်းပြီး မေမေ့ဖင်ကြီးကို လက်ဝါးနဲ့ “ဖြန်း”…ဆိုပြီး ရိုက်ချလိုက်ပါရော၊ မေမေက “အား”….ဆိုပြီး တချက်အော်ရင်း ကိုကို့~ီးကြီးကို ဆက်စုပ်ပေးနေတာလေ၊ ~ီးကြီးကလဲ ကြီးလိုက်တာများမပြောနဲ့ ၊ ဆင်အံငှက်ပျောသီးကြီးလိုပဲ၊ တုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီး၊ ကြည့်ရင်းနဲ့ အူတွေတောင်ယားလာတယ်၊ ကိုကိုက ~ီးတင်ကြီးတာမဟုတ်ဘူး၊ လူကောင်းကြီးကလဲ အထွားသား၊ ဖေဖေ့ကို တူတာလေ၊ မေမေကတော့ လူကောင်သိပ်မထွားဘူး၊

ဒါပေမဲ့ မိန်းမတွေမှာ ရှိသင့်ရှိထိုက်တဲ့ အဖုတွေ အရစ်တွေ အလုံးတွေ အတစ်တွေတော့ ရှိတာပေါ့ရှင်၊ အဲ့တာကြောင့်လဲ အချောင်သမားတွေက မေမေ့ကိုရစ်ကြတာလေ၊ မေမေကလဲ အဲဒါတွေကို သာယာနေတာ၊ ဖေဖေကမရှိတော့ဘူးဆိုတော့ လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ် ပွေလို့ရတာပေါ့။ဖေဖေရှိတုန်းကတောင်မှ မေမေနောက်မီးလင်းနေတာ ကျမသိတယ်၊ အိမ်ထောင်ရေး ပြိုကွဲမှာစိုးလို့ ဘာမှမပြောခဲ့တာ၊ မှတ်မှတ်ရရ ဖေဖေမဆုံးခင် တနေ့မှာ ကျမ အန်တီတို့အိမ်က ပြန်လာတာ၊ အဲနေ့က ကျောင်းပိတ်တယ်လေ၊ အိမ်ထဲရောက်ရောက်ချင်း မေမေတို့ အခန်းထဲက ~ိုးသံဆောင့်သံတွေ ဆူညံနေပါရော၊ ကျမက အဲတုန်းက ~ိုးသံဆောင့်သံတောင် သိပ်မသိသေးဘူး၊ မေမေ့ညီးသံတွေပါကြားမှ ဘာပါလိမ့်မလဲ ဆိုပြီး သွားကြည့်တာ၊ ခုတင်ပေါ်မှာ မေမေက ပက်လက်ကြီး၊ အနိပ်သည်ကုလားကြီးက မေမေ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို မိုးပေါ်ထောင်ကားပြီး အားရပါးရ ခွ~ိုးနေတာရှင်၊ မြင်လို့တောင်မကောင်းဘူး၊ နေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီး၊ မေမေက နည်းနည်းညောင်းတတ်တော့ တခါတရံ အဲကုလားကြီးကို ခေါ်ပြီး အနှိပ်ခိုင်းတတ်တယ်၊ ပိုက်ဆံနည်းနည်းပါးပါးတော့ ပေးရတာပေါ့၊ ပြီးတော့ အဲကုလားကြီးအိမ်က ကျမတို့အိမ်နဲ့ နီးတယ်၊ အိမ်မှာက ကျမမရှိရင် မေမေပဲရှိတယ်၊ ဖေဖေက အမြဲတမ်းအလုပ်ရုံမှာ၊ ညမှောင်ရီမှ အိမ်ပြန်ရောက်တယ်၊ ကိုကိုဆိုတာတော့ ပြောမနေနဲ့ တေလေဂျပိုး၊ ဘာအလုပ်မှမလုပ်ဘူး၊ မနက်မိုးလင်းတာနဲ့ မေမေဆီက ပိုက်ဆံတောင်းပြီး သောက်တယ် စားတယ်၊ ပိုက်ဆံတောင်းမရရင် မေမေ့ကို မိုးမွှန်နေအောင်ဆဲတာ၊ မကြားဝံ့် မနာသာ လင်မယားချင်းတောင်မဆဲကြတဲ့ စကားလုံးတွေနဲ့ ဆဲတာ၊ “ငါ~ိုးမ” တွေရော၊ “ဖေ~ိုးမ” တွေရော၊ ” ဖာသယ်မ” တွေရော၊ အို…စုံလို့ပါပဲ၊မေမေကတော့ သူ့သားကြီးကို အရမ်းချစ်တာ၊ ကျမကိုတောင် အဲလောက်မချစ်ဘူး၊ အဲ့တော့ မရှိရှိတာတွေ ရောင်းချပေးတာပေါ့ရှင်၊ ဒီကြားထဲ ကိုကိုကရန်ဖြစ်လာတာ ပိုသေး၊ ရှင်းရတော့ မေမေပဲ ရှင်းရတာ၊ သြော်…စောစောက မေမေ့အကြာင်း ပြန်ဆက်အုံးမယ်၊ ဖေဖေမရှိတော့ အဲ့ကုလားကြီးက အတင့်ရဲလာပြီး မေမေ့ကို အမြဲလာ~ိုးတယ်ရှင့်၊ တခါတရံဆို သူတယောက်ထဲတောင်မဟုတ်ဘူး၊ သူ့အဖော်တွေ တယောက်နှစ်ယောက်လောက် ခေါ်လာပြီး မေမေ့ကို အသေဝိုင်း~ိုးကြပါရော၊ အဲ့အခါမျိုးဆို ကျမကျောင်းပိတ်ရက်နဲ့ဆုံရင် ကို့ရှေ့မှာဆိုတော့ ကြောက်ဒူးတွေပါတုန်တယ်၊ မကြည့်ရဲတာနဲ့ အန်တီလေးတိုဆီ ပြေးရတာပဲ၊ ဒါတောင် သူတို့က ကျမကိုပါ လာလာစနေကြသေးတယ်၊ မေမေ့ဇာတ်ရှုတ်က အဲဒါတင်မကသေးဘူး၊ အများကြီးရှိသေးတယ်၊ ရပ်ကွက်ထဲက ဆိုက်ကားသမားကြီး ဦးတူးတူးဆို အိမ်မှာညအိပ်ပြီးတော့ကို မေမေကို~ိုးတာ၊ အဲ့ညဆို တညလုံး ဆူညံပြီး အိပ်လို့ကိုမရဘူး၊ ကိုကိုကလဲ အိမ်မှာရှိပေမယ့် ကို့အမေကို တစိမ်းယောကျားတယောက်က တညလုံးလာ~ိုးနေတာတောင်မသိဘူး၊ ကို့ညီမလေး မဒိမ်းကျင့်သွားလဲ သိမှာမဟုတ်ဘူး။မင်းသားငယ် ဒီကြားထဲ ကိုကိုနဲ့ပါလာတဲ့ အကြံသမားတွေကလဲ ကိုကို့ကို အိပ်ယာပေါ်တွဲပို့ပြီး မေမေ့အခန်းဝင်ပြီး နှိုက်ကြတော့တာပဲ၊ တမင်ကလာ ကိုကို့ကို ပို့ချင်လို့ မဟုတ်ဘူး၊ မေမေ့ကို ~ိုးချင်လို့ ပါပါလာကြတာ၊ အဲဒါလဲ ကိုကိုငတုံးကြီးက ဘာမှမသိဘူး၊ အိပ်ယာပေါ်ရောက်တာနဲ့ အသေကောင်လိုပဲ၊ ဟိုဘက်ခန်းမှာ မေမေ့ကို တဖုန်းဖုန်းနဲ့ ဆွဲ~ိုးနေကြတာ၊ တခါတခါဆို ကိုကိုနဲ့ လေးငါးယောက်လောက် ပါပါလာတာ၊ အဲဒီအခါဆို မေမေတော့ သေရောပဲ၊ ဗြောင်းဆန်နေအောင်~ိုးကြတာ၊ သူတို့ပြန်သွားရင် မေမေတော့ ပျော့ခွေလို့ မျော့ကျန်ရစ်တာပဲ၊ မေမေဆိုတဲ့မိန်းမကလဲ အ~ိုးခံရင်းနဲ့ သေချင်သေပါစေ၊ နောက်မဆုတ်ဘူးဆိုတဲ့ မိန်းမမျိုး၊ မေမေ့အတွက်ကတော့
~ီးပါရင်ပြီးရောပဲ၊ အခုလဲကြည့်လေ၊ ကိုယ်တိုင်မွေးထုတ်ထားတဲ့ သားရှေ့မှာ လေးဘက်ကြီးကုန်းပြီး ~ီးစုပ်ပေးနေတာ၊ သားတော်မောင်က ဆိုဖာခုံပေါ်မှာ တရှီးရှီးနဲ့ ~ီးစုပ်ခံရင်း သူ့ဖင်ကြီး လက်ဝါးနဲ့ လှမ်းလှမ်းရိုက်နေတာ တဖြန်းဖြန်းနဲ့၊ “ခဗျားကြီး..အဝတ်အစားတွေ အကုန်ချွတ်လိုက်” ကိုကို့အမိန့်သံကြောင့် မေမေက ကုန်းထပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို အကုန်ချွတ်ချလိုက်တယ်၊ ချွတ်ပြီးကိုကို့ရှေ့မှာ ဒူးလေးထောက်ပြီး ထိုင်ချလိုက်တော့ ကိုကိုက မတ်တပ်ရပ်ပြီး သူ့~ီးကြီးနဲ့ မေမေ့ပါးစပ်ပေါက်ကို တေ့ထိုးလိုက်တယ်ရှင့်၊ ~ီးကြီးကတုတ်လွန်းတော့ မေမေ့ပါးစပ်ထဲ ပြည့်နေတာပဲ၊ မဆံ့မပြဲ အတင်းထိုးထည့်တာ တဝက်လောက်ပဲ ဝင်တယ်ရှင့်၊ ~ီးထိပ်က မေမေ့အာခေါင်ထောက်နေပုံရတယ်၊ အကုန်သွင်းလို့မရဘူး၊ အဲဒါကို ကိုကိုက မေမေ့ခေါင်းကို သူ့လက်နှစ်ဘက်နဲ့ကိုင်ပြီး အာခေါင်ထဲထိ ဆောင့်~ိုးပါလေရော၊ မေမေ့ခမျာ မျက်လုံးတွေကိုပြူးလို့၊ အဲဒါလဲ ကိုကိုက ဘာမှမသိဘူး၊ တရှူးရှူးတရှဲရှဲနဲ့ သူ့ဖင်ကြောတွေ ရှုံ့ရှုံ့သွားတဲ့အထိ မေမေပါးစပ်ပေါက်ကို ကော့ကော့~ိုးနေတာ၊ ~ီးကြီးက မဝင်နိုင်တော့ ဆောင့်လိုက်တိုင်း ဆောင့်လိုက်တိုင်း ကောက်ကောက်သွားတာပေါ့ရှင်၊ မေမေ့ပါးစပ်ကလဲ သရည်တွေ ဗျင်းကြမ်းနေပြီ၊ နှုတ်ခမ်းတွေဆို အမြှုတ်တွေတောင် တက်နေပြီ၊ ကိုကိုကတော့ အားရပုံမရဘူး၊ သူလီးကြီးတချောင်းလုံးဝင်အောင် အားနဲ့ဆောင့်ဆောင့်ထိုးနေတာ၊ မြင်ရတဲ့မြင်ကွင်းက တကယ့်ကို ကြက်သီးထစရာပါပဲရှင်၊ ကိုယ့်ကိုမွေးပေးထားတဲ့ အမေအရင်းခေါက်ခေါက်ရဲ့ ပါးစပ်ပေါက်ကို သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ အယုတ်ညံ့ဆုံးဖြစ်တဲ့ ~ီးနဲ့မှ တေ့ထိုးရက်ပလေ၊ တခြားယောကျားတွေဆို ကိုယ့်အမေရှေ့မှာ ခါး ကော့ပြီးတော့တောင် မသွားကြဘူး၊
အမေကိုရိုသေကြတာလေ၊ ပြီးတော့ ဒီပါးစပ်ပေါက်ကြီးက သူငယ်ငယ်လေးကထဲက ထမင်းတွေဝါးခွံ့ခဲ့တယ်၊ စကားတွေသင်ပေးခဲ့တယ်၊ ဆုံးမသြဝါဒတွေ ပေးခဲ့တဲ့ ပါးစပ်ပေါက်လေ၊ သူ့ကျေးဇူးရှင်အစစ်ပေါ့၊ အခုတော့ ကြည့်စမ်းပါအုံး၊ အဲဒီအပေါက်ကို သူ့~ီးနဲ့ ကော့ထိုးပြီး ကျေးဇူးဆပ်နေတာလေ၊ ဟော…ပြောရင်းဆိုရင်း ကိုကိုက သူ့~ီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တာ မေမေတော့ ချောင်းတွေ တဟွတ်ဟွတ်ဆိုးနေပြီး၊ ပါးစပ်ထဲက သားရည်တွေကလဲ တန်းတန်း တန်းတန်းနဲ့ကျလို့၊ ကိုကိုက သူ့လက်တဖက်နဲ့ မေမေ့ဆံပင်ကိုဆွဲပြီး မျက်နှာကိုမော့ပေးထားတယ်၊ ကျန်လက်တဖက်နဲ့ သူ့.~ီးကြီးကိုကိုင်ပြီး မေမေ့မျက်နှာကို ~ီးနဲ့ အနှံ့ပွတ်ထိုးပါလေရော၊ မေမေကလဲ မျက်စိကြီးမှိတ်ပြီး သူ့မျက်နှာနဲ့ ကိုကို့~ီးကြီးကို ပြန်ပွတ်တာပဲ၊ ခဏနေတော့ ကိုကိုက သူ့~ီးကြီးကို ကိုင်ပြီး မေမေ့မျက်နှာကို ~ီးနဲ့ တဘတ်ဘတ် ရိုက်တော့တာပါပဲရှင်၊ ကျမဖြင့် မကြည့်ရဲလို့ မျက်လုံးမှိတ်ထားလိုက်ရတယ်၊ ခဏကြာလို့ ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ မပြီးသေးဘူး၊ တဘတ်ဘတ်နဲ့ ရိုက်နေတုန်းပဲ၊ ရိုက်ရုံတင်မကပဲ ကိုကို့ပါးစပ်ကပါ အသံတွေထွက်လာပါရော၊ အား…..ရှီး…….ကောင်းလိုက်တာကွာ…….အိုး…….အမေလး……ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်…ဖတ်……ရှီး…..ကောင်းလိုက်တဲ့မျက်နှာကြီး……ကဲဟာ…ကဲဟာ…ဖတ်…ဖတ်…..ဖေလိုးမကြီး….ဒီလောက်ကောင်းမှန်းသိရင် အရင်ထဲက ~လိုးပါတယ်ကွာ……အူး…ဟူး….ဟူး…..အမလေး….ကောင်းချက်က…..ရှီး……..ကဲဟာ…ငါ~လိုးမကြီး……. ” ။ကိုကိုက နောက်ကနေ မေ့မေ့ဆံပင်ကို ဆောင့်ဆွဲရင်း အားကုန်ဆောင့်ဆောင့်~ိုးတာ၊ မေမေဆို ခါးကိုကော့ကော့တက်သွားတာပဲ၊ ခန္ဓာကိုယ်က ကိုကိုက ထွားတာဆိုတော့ မေမေ့ကိုယ်လေး ရှေ့ကို လွင့်လွင့်တက်သွားတာပဲရှင်၊ ဆံပင်ကို ဆွဲထားလို့သာ မေမေ ရှေ့ကိုပြုတ်ကျမသွားတာ၊ နို့မို့ဆို ရှေ့ကိုဂျွမ်းပြန်ကျမှာပဲ၊ တခါတရံ ကိုကို့လက်တဖက်က ဆံပင်ဆွဲပြီး ကျန်လက်တဖက်က မေမေ့ဖင်ကြီးကို တဖြောင်းဖြောင်းရိုက်ရင်း မြင်းမောင်းသလို ~ိုးတာရှင့်၊ တခါတလေကျတော့လဲ သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ မေမေ့ဆံပင်တွေကို စုံကိုင်စုဆွဲပြီး ဒလကြမ်း~ိုးနေတာများ ကြည့်ရက်စရာ မရှိဘူး၊ မအေကို မဒိမ်းကျင့်နေသလိုပါပဲရှင်၊ တခြားသူတွေသာမြင်ရင် မအေကို ~ိုးနေတာလို့ ဘယ်သူမှထင်မှာမဟုတ်ဘူး၊ လမ်းဘေးက ကြေးစားဖာသယ်မကြီး ခေါ်လိုးနေတာပဲ ထင်ကြမှာ၊ ထင်မယ်ဆိုလဲ ထင်စရာပဲလေ၊ မေမေ့ပုံစံက ဖာသယ်မကြီးနဲ့ ဘာမှမထူးဘူး၊ အဲလိုပြောတော့ ဖာသယ်မ အ~ိုးခံတာ နင်မြင်ဘူးလားလို့ မေးချင်မေးကြမယ်၊ မြင်တော့ မမြင်ဘူးပါဘူး၊ ဒါပေမဲ့ စိတ်ထဲမှန်းကြည့်ရတာ မေမေ့လိုပဲ ထင်ပါတယ်နော်၊ ဟုတ်လား…ခိ..ခိ..ခိ….။” ဖြန်း……..မိုက်တယ်ကွာ…….ဒီဆော်ကြီး ~ိုးလို့ကောင်းမှန်း စောစောက မသိဘူး….ဖတ်..ဖတ်…ဖတ်….ဖြန်း……အမလေးဟ…..ညှစ်လိုက်တဲ့သောက်ပတ်…..ဒီဟာမကြီး မျှော့ပါပုံရတယ်…..ရှီး…….ဖတ်…ဖတ်……ဖြန်း…….ဖေ~ိုးမကြီး…လူကသာ သောက်သုံးမကျတာ ……သောက်ခေါင်းကတော့ ရှယ်ပဲ……..ဖတ်..ဖတ်..အား…….ရှီး……~ီးတဲ့မှပဲ…….ငါ~ိုးခွဲမကြီး………ဖြန်း……..နင့်သောက်ကြော ပြတ်အောင်ကို ~ိုးပစ်မှာ…..အီး……..အမလေး….လေး…လေး…….ညှစ်လိုတာ….အတော်သောက်ကြောတင်းတဲ့ကောင်မကြီး……ကဲဟာ….ကဲဟာ….ဖောင်း…..ဖောင်း……..ဖောင်း…….ဟဲ့ကောင်မ…..နင်ငါ့အမေလား ပြောစမ်း…..ဖြန်း…….ပြောစမ်း….ဖေ~ိုးမ…..” “ဟဲ့..နင့်ကိုငါကိုယ်တိုင် မွေးထုတ်ထားတာလေ……ငါနင့်အမေပေါ့ဟဲ့.”.ရှီး……ကောင်းလိုက်တာကွာ……. ဒါလား ငါ့အမေ….ဒီကောင်မကြီးလား……ရှီး……ဖတ်….ဖတ်…..ဖြန်း……အတော်~ိုးလို့ကောင်းတဲ့အမေပဲ…….ကဲဟာ….ဗြိ…စွတ်….ဖောက်…….အူး…ဟူး…….အမေဆိုတဲ့ကောင်မကြီး…..သေစမ်း….ဖတ်……ဖြန်း……..ဖေ~ိုးမအမေ…….ဖာသယ်မကြီး…….ရော့..ဖတ်…ဖတ်….ဖတ်….” “သားရေ……အမေထွက်တော့မယ်……ရှီး……..မရှော့နဲ့နော်……သွက်သွက်ကလေး…….အမလေးဟယ်……ကောင်းလိုက်ထာနော်…….~ိုး…~ိုး…..နာနာ~ိုးပါသားရဲ့……..” ” ~ိုးနေတာပဲဟ……ကဲဟာ….ကဲဟာ….သောက်ကန်းမ……~ီးနဲ့တွေ့ရင် ငမ်းငမ်းတက်ပဲ…….ဖတ်…..ဖတ်….ဖတ်….ဖြန်း…….ဒီသောက်ခေါင်းက ငါ့ကိုမွေးခဲ့တဲ့ သောက်ခေါင်းလား…….ပြော……ဖြန်း…..” “အမလေးဟဲ့….အရေးထဲက ဘာတွေမေးမှန်မသိဘူး……ရှီး…….ဟုတ်ပါ့..ဟုတ်ပါ့…..” “အတော်~ိုးလို့ကောင်းတဲ့ သောက်ခေါင်း…..ဖတ်..ဖတ်..အူး……အား……ငါလဲထွက်တော့မယ်ဟ…….ရှီး……ငါ~ိုးမသောက်ခေါင်း……မွေးအုံးဟာ…..မွေးအုံးဟာ…..အင့်…အင့်….ငါကိုမွေးချင်တဲ့ သောက်ခေါင်း..မင်းသားငယ်…ကိုင်းဟာ….ဖတ်..ဖတ်…ဖတ်…ဖတ်….” “အမလေး..သားရေ…….အမေထွက်ပြီး……အား….အား…..အီး……….” “ငါလဲထွက်ပြီဟ……ဖေ~ိုးမကြီးရ……အား…..အား…….အား……အမလေးဟ…..အတော်~ိုးကောင်းတဲ့ ဖာသယ်မကြီး…….ရှီး……….အီး…..ဟီး…..ဟီး……အီး……ဟီး……ဟီး…….ထွက်ကွာ……အကုန်ထွက်……ဒီဟာမကြီး ပါးစပ်က လျှံထွက်လာအောင်ထွက်…..အူး..ဟူး…..ရှီး…….ကောင်းထာကွာ….တခါမှဒီလောက် မကောင်းဖူးဘူး……။
ကိုကိုက မေမေ့ကို ပက်ပက်စက်စက်ဆဲပြီး ဆောင့်~ိုးရင်း သူ့ဖင်ကြောတွေ ရွှံ့ရွှံသွားအောင် ~ီးရည်တွေ ပန်းထည့်နေတာလေ၊ မေမေ့သောက်ခေါင်းထဲ ပန်းထည့်တာဆိုတော့ ကျမ မမြင်ရဘူး၊ ဒါပေမဲ့ တော်တော်များပုံရတယ်၊ အကြာကြီး ပန်းထည့်နေတာ၊ ကိုကို့ပါးစပ်ကလဲ မေမေ့ကို ဖာသယ်မချင်းထွေးနေအောင် ဆဲတာရှင့်၊ အဲ့လောက်ကြီးတော့ မကောင်းပါဘူးနော်၊ အဲလိုဆဲတာက လင်မယားချင်းတောင် မဆဲကြဘူး၊ ခုဟာက ကိုယ့်အမေ အရင်းခေါက်ခေါက်ကြီး၊ ~ိုးတာတောင် လွန်လှပြီ၊ တကယ်ဆို အဲ့သောက်ခေါင်းကြီးက သူ့ကိုလူဖြစ်လာအောင် လုပ်ပေးထားတာလေ၊သူ့ကိုယ်ထဲက သွေးတွေကလဲ အဲ့သောက်ရည်တွေက ဖြစ်လာတာ၊ သူ့ကျေးဇူးရှင်ပေါ့ ၊ သိတတ်တဲ့သူဆို သောက်ပတ်ဖြဲခိုင်းပြီး ထိုင်တောင် ကန်တော့ရမှာ ၊ ခုတော့ ကိုကိုက ကိုယ့်ကျေးဇူးရှင်ကို ~ီးနဲ့ထိုးပြီး ကျေးဇူးဆပ်နေတာ အံ့ပါရဲ့၊ မေမေကလဲ မေမေပဲ၊ အမေနဲ့တူအောင် မနေပဲ ဖာသယ်မကြီးလိုလုပ်နေတော့ ကိုကိုက ပိုကန်းတက်တာပေါ့၊ ဟော….~ီးရည်တွေ ကုန်သွားပြီနဲ့တူတယ်၊ ကိုကိုက သူ့~ီးကြီးကို ဆွဲနှုတ်ပြီး ဖင်ထိုင်ကျသွားပြီ၊ မေမေကတော့ ဆိုဖာခုံပေါ်မှာ ဖားဝပ်ကြီးဝပ်ပြီး ဖီးယူနေတာလားမသိဘူး၊ မလှုပ်မရှက်နဲ့၊ သောက်ပတ်ကြီးကတော့ ပွစိပွစိလုပ်နေတုန်းရှင့်၊ ဟောတော့….ကြည့်နေရင်းနဲ့ပဲ မေမေ့သောက်ခေါင်းထဲက အဖြူနှစ်တွေ ထွက်လာပြီ၊ နည်းတာတွေမဟုတ်ဘူး၊ ကိုကိုပန်းထည့်ထားတဲ့ ~ီးရည်တွေနဲ့ တူတယ်၊ မေမေ့သောက်ရည်တွေလဲ ပါမှာပေါ့နော်၊ကျမလဲ အဲ့တော့မှ ကိုယ့်သောက်ပတ်ကို ပြန်စမ်းကြည်မိတာ အရည်တွေစိမ့်လို့ပါလား၊ မဖြစ်ဘူး ထမိန်မြန်မြန်လဲမှ၊ ရှက်စာကြီး၊ ခိ…ခိ..ခိ…။
အဲ့ညက ကိုကိုလေ တညလုံး မေမေ့ကို~ိုးတာ ဗြောင်းဆန်နေတာပဲ၊ မေမေ့ခမျာတော့ “သားဆိုးအမေ တပေပေ” ဆိုတဲ့အတိုင်း မှောက်ခံလိုက်ရ.၊ လှန်ပေးလိုက်ရ. ၊ စောင်းပေးလိုက်ရ၊ ကုန်းပေးလိုက်ရနဲ့ သူ့ကျွန်ကြနေတာပဲ၊ အမိန့်ကလဲ ပေးလိုက်သေး၊ ဆဲတာကလဲ စုပ်ပြတ်သတ်လို့၊ မေမေလဲ ဘာသားနဲ့ ထုထားတာမှတ်လို့၊ ဘယ်ခံနိုင်ပါမလဲ၊ မနက်လင်းတာနဲ့ တကိုယ်လုံးကြေပြီး အိပ်ယာထဲက မထနိုင်တော့ဘူး၊ ကျမဖြင့် ကျောင်းခွင့်ယူပြီး တပတ်လောက်ပြုစုလိုက်ရတယ်၊ ကိုကိုက ~ိုးသာ~ိုးချင်တာ၊ လဲနေတော့ အနားမကပ်ဘူး၊ မေမေကလဲ တပတ်လောက် အ~ိုးမခံရတာကို ဘယ်လောက်အောင့်အီးထားရလဲ မသိပါဘူး၊ နေပြန်ကောင်းခါစ ရှိသေး ရေမိုးချိုးပြီး အပျိုရှုံးလောက်အောင် အလှပြင်တော့တာပဲ၊ ကိုတွေတောင် မနာလိုဖြစ်မိသေး၊ သူ့.သောက်ပတ်ကလဲ ရွ ရွနိုင်လွန်း၊ ထားပါတော့လေ၊ မအေဆိုတော့ သိပ်ပြောလို့ မကောင်းဘူး၊ ငရဲကြီးမှာက ကြောက်ရသေး၊ထုံးစံအတိုင်း ကျမ ကျောင်းသွား ကျောင်းပြန်၊ အိမ်ရောက်တော့ ကြားသားမိုးကြိုး… ကိုကိုက အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်လို့ပါလား၊ ဒီလိုမြင်ကွင်းက မြင်ရခဲဘိ၊ ရှေ့မှာလဲ အရက်ပုလင်းကြီးက ထောင်လို့၊ ဧကန္တတော့ မေမေဈေးရောင်းပြန်မလာသေးလို့ အရက်ဖိုးစောင့်တာနဲ့တူတယ်၊ ဟော…ပြောရင်းဆိုရင်း လာပါပြီ၊ မေမေက ဈေးဗန်းလေးရွက်လို့၊ မျက်နှာမှာလဲ ချွေးတွေနဲ့၊ ဝတ်စားထားတာက ရှုတင်ထွက်မဲ့ မင်းသမီးလို ရှိုးအပြည့်။” ဟယ်…သား ဒီနေ့ အိမ်ကပ်လို့ပါလား…..” “မကပ်လို့ ဖြစ်မလား…..ခင်ဗျားကြီးက ပိုက်ဆံတွေအကုန်ယူပြီး ဘယ်လင်ငယ်သွားပေးနေတာတုန်း……လာစမ်း…ဒီနား….” ကိုကိုက ပြောပြောဆိုဆို မေမေ့ကိုဆွဲပြီး ဖင်ကြီး သုံးချက်လောက် ဆင့်ရိုက်လိုက်တယ်၊ ” ဖြန်း….ဖြန်း…..ဖြန်း…..” ” အမလေးဟဲ့….ဘယ်သူ့မှ မပေးပါဘူးသားရယ်…..ရော့..ရော့…ငါ့သားအတွက်…..” မေမေက သူ့ရင်ဘတ်ထဲ လိပ်ထည့်ထားတဲ့ ပိုက်ဆံလေးတွေ ထုတ်ပေးရှာတယ်၊ ” ခင်ဗျားကြီး ….လင်ငယ်နဲ့ ပလူးမယ်မကြံနဲ့….မိလို့ကတော့ သေအောင်ရိုက်မှာ……” “မပလူးပါဘူးကွယ်…အမေအိုက်လို့ ရေချိုးအုံးမယ်…… မေမေက ပြောပြောဆိုဆို အခန်းထဲဝင်သွားပြီး ထမိန်ရင်ရှားလေးနဲ့ ရေချိုးဖို့ အိမ်နောက်ဖေး ထွက်သွားတယ်၊ အိမ်မှာက ရေချိုးခန်းသီးသန့်မရှိဘူး၊ အိမ်နောက်ဖေးမှာ အဖီလေးချပြီး ရေချိုးကန်လုပ်ထားတယ်လေ၊ ခဏနေတော့ ကျမလဲ မေမေနဲ့အတူ ရေချိုးဖို့ နောက်ဖေးထွက်လာမိတယ်၊ ” ဟောတော့…..မြင်ရတဲ့မြင်ကွင်းကြောင့် ကျမ ခြေထောက်တွေ တုန့်ခနဲ ရပ်သွားတယ်၊ မေမေက ရေချိုးကန်ဘေးမှာ ဒူးလေးတုပ်ထိုင်နေတာရှင့်၊ ဆိုက်ကားသမား ဦးတူးတူးနဲ့ သူ့လူတယောက်က မေမေ့ရှေ့မှာ ယှဉ်ရပ်ပြီး တယောက်တလှည့် မေမေ့ပါးစပ်ပေါက်ကို ဆွဲ~ိုးနေကြတာ၊ မေမေ့ပါးစပ်ကလဲ သရည်တွေ ပေပွနေပြီး နှုတ်ခမ်းတွေဆို အဖြူနှစ်တွေတောင် ကပ်နေပြီ၊ ကျမ ကြည့်နေရင်းပဲ ဦးတူးတူးဆိုတဲ့လူကြီးက မေမေ့မျက်နှာကို ~ီးနဲ့ တဗတ်ဗတ် ရိုက်တော့တာပဲ၊ ဟိုဘေးကလူကြီးကလဲ အားကျမခံ သူပါဝင်ရိုက်တာ၊ မေမေကတော့ မျက်နှာကြီး မော့ပေးပြီး ~ီးနှစ်ချောင်းနဲ့ အရိုက်ခံနေတာရှင့်၊ ဒီကြားထဲ သူတို့က ကုန်းကုန်းပြီး မေမေ့မျက်နှာကို တံတွေးတွေနဲ့ ဝိုင်းထွေးကြပါရော၊ ” ထွီ…ထွီ…..ထွီ….ပျစ်..ပျစ်….ဖွီး……”မေမေ့မျက်နှာတခုလုံး တံတွေးတွေနဲ့ ပေပွပြီး မြင်လို့တောင် မကောင်းတော့ပါဘူးရှင်၊ ပြီးတော့ တံတွေးတွေ ပေပွနေတဲ့ မေမေ့မျက်နှာကြီးကို သူတို့က တခါ ~ီးတွေနဲ့ထိုးလိုက်ကြ ရိုက်လိုက်ကြနဲ့ ပက်ပက်စက်စက်ကို လုပ်နေကြတာ၊ အဲ့ကြောင့် ကျမက မေမေ့ကို ဖာသယ်မနဲ့ တူတယ်လို့ပြောတာ၊ ကျမပြောတာ နည်းတောင်နည်းသေး၊ အခု မေမေ့အဖြစ်က ဖာသယ်မထက် အများကြီးအောက်ကျနေပြီ၊ လုံးဝ အပေါစားမကြီးဖြစ်နေပါပြီရှင်၊။
မင်းသားငယ် ” ဟို သောက်ကောင်မ…..ဘယ်ရောက်သွားတာတုန်း……လာစမ်း……ဖေ~ိုးမ…….ခေါ်ရင်တန်းမလားဘူး…….ဟဲ့..သောက်ကန်းမ…ငါခေါ်နေတာ မကြားဘူးလား…….” ကိုကို့အော်သံကြောင့် မေမေလဲ ဟိုလူကြီးတွေကို တွန်းဖယ်ပြီး ထပြေးလာပါရော၊ ကိုကို့ဆီ ရောက်တဲ့အချိန်ထိ မေမေ့မျက်နှာကြီး ပေပွနေတုန်းပဲ၊ ကိုကိုကတော့ ဘာမှမသိဘူး၊ ” သွား…..အရက်တပုလင်း သွားဝယ်ချေ…..မြန်မြန်ပြန်ခဲ့နော်….” ကိုကို့အမိန့်အတိုင်း မေမေလဲ အရက်ဆိုင်ပြေးပြီ၊ အကျႌတောင် ဝတ်မသွားဘူး၊ ထမိန်ရင်ရှားကြီးနဲ့၊ ကျမလဲ နောက်ဖေးမသွားရဲဘူး၊ ဟိုဟာတွေက ဘီလူး သရဲစီးနေတာ၊ မေမေမို့ခံနိုင်တာ၊ ကျမဆို မျော့ပြီး အသက်ပါ ပါသွားမှာ၊ အဲလူကြီးတွေက မေမေဈေးရောင်းပြန်လာကထဲက ပါလာတာနေမှာ၊ အိမ်ရှေ့မှာ မတွေ့စဖူး ကိုကို့ကို တွေ့တော့ မေမေက တဖက်လှည့်နဲ့ အိမ်နောက်ဖေး ပို့လိုက်ပုံရတယ်၊ ကျမတို့မေမေက အဲလိုဉာဏ်များတာပါဆို၊” ဟဲ့…မိစု…မိစု….ဖေ~ိုးမလေး…..ခေါ်နေတာကို…..” “.ရှင်….ကိုကို….” ကျမလဲ ပြေးရတော့တာပေါ့၊ ” သွားစမ့်း….ဟိုသောက်ပတ်ပြဲမကြီး အရက်ဆိုင်သွားတာ မပေါ်လာဘူး…….လိုက်ခေါ်စမ်း…..” “ဟုတ်ကဲ့..ကိုကို….” ကျမလဲ အရက်ဆိုင် သုတ်ခြေတင်ရပြန်ရော၊ ဟိုရောက်တော့ ထိုင်သာက်နေကြတဲ့အရက်သမားကြီးတွေ ခေါ်တောတထောင်အားနဲ့ ဝိုင်းကြည့်ကြတာ ကျမဖြင့် ခြေထောက်နဲ့မြေကြီး ထိတယ်ကိုမထင်ဘူး၊ လှည့်ပတ်ကြည့်ပြီး မေမေ့ကိုမမြင်တာနဲ့ အော်ခေါ်ပစ်လိုက်တယ်၊ ” မေမေ….မေမေ……မေမေ့…..” ” ဟဲ့ကောင်မလေး…..အာဗြဲကြီးနဲ့ အော်မနေနဲ့…..နင့်အမေ အခန်းထဲမှာ အ~ိုးခံနေတယ်….” ” ရှင်……” ကျမ ရှင်တလုံးပဲ ပြောနိုင်တော့တယ်၊ အဲ့တော့မှ အခန်းဘက် နားစွင့်ကြည့်လိုက်တော့ အခန်းထဲကနေ တဖြန်းဖြန်း တဖန်းဖန်းနဲ့ ~ိုးသံဆောင့်သံတွေကြားလာပါရော၊ ကျမ တကိုယ်လုံးလဲ တရှိန်းရှိန်း တဖိန်းဖိန်းနဲ့ တောင့်တောင့်ကြီးပဲ ရပ်နေမိတယ်၊ အရက်သမားကြီးတွေကတော့ ကျမကိုကြည့်ပြီး ပြုံးစိစိနဲ့ပေါ့။
” ဟဲ့..ကောင်မလေး…..ဒီအတိုင်းကြီး ရပ်မနေနဲ့….လာ…ဒီနားလာထိုင်…” အရက်သမား ဦးလေးကြီးတယောက်ရဲ့ခေါ်သံပေါ့၊ ” ဟင့်အင်…တော်ပြီ…” ကျမ ခေါင်းယမ်းပြလိုက်ပေမဲ့ ဒူးတွေက မခိုင်ချင်တော့ဘူး၊ ခွေကျချင်နေပြီ၊ အခန်းထဲကလဲ မေမေ့အော်သံ ငြီးသံတွေက တချက် တချက် လွင့်လွင့်တက်လာတယ်၊” ဖြောင်း….ဖောင်း…..ဖတ်……ဖန်း….” ဆိုတဲ့အသံတွေက စောစောကလောက် မကတော့ဘူး၊ အရမ်းကြမ်းလာပြီရှင့်၊ ကျမ ဘာလုပ်ရမလဲ…အို…မသိဘူး….ဘာမှမသိတော့ဘူး….၊အဲဒီအချိန်မှာပဲ လက်တစုံက ကျမနောက်ကနေ ပွေ့ချီတာ ခံလိုက်ရတယ်၊ “အမေ့….” ကျမအော်သံက လေထဲမှာ အချီးနှီးပျောက်ကွယ်သွားပြီပေါ့၊ အခု ကျမ အခြေအနေက လူကြီးတယောက်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲ နောက်ပြန်လေးထိုင်လို့၊ တကိုယ်လုံးလဲ တဆတ်ဆတ်တုန်နေတယ်၊အမည်မသိတဲ့ လက်တစုံက ကျမ ချိုင်းအောက်က တိုးဝင်လာပြီး ကျမရင်သားနုနုလေးတွေကို ဆုပ်နယ်နေလေရဲ့၊ အဲဒီလက်တစုံကို တွန်းဖယ်ဖို့ ကျမမှာ အင်အားမရှိပါဘူး၊ ကျမ လုပ်နိုင်တာဆိုလို့ မျက်ဝန်းထဲက မျက်ရည်တွေကို ညှစ်ထုပ်ရုံပဲပေါ့၊”ဦးရယ်…..သမီးတောင်းပန်ပါတယ်…..မလုပ်ပါနဲ့….မေမေ…မေမေရေ………အား……အီး…..” ကျမကိုယ်တိုင်တောင် တခါမှ မပွတ်ဖူးသေးတဲ့ ကျမပေါင်ကြားက အစိလေးကို အတင်းဖိပွတ်နေတဲ့ လက်ချောင်းတွေကို ကျမ မုန်းတယ်၊ အရမ်းမုန်းတယ်။
” ကျွီ….ဟယ်…သမီးလေး……” ” မေမေ….” တံခါးဖွင့်သံနဲ့အတူ မေမေ ထွက်လာတော့မှ ကျမလဲ ဟိုလူကြီးရင်ခွင်ထဲက ရုန်းပြီး မေမေ့ကို ပြေးဖက်လိုက်တယ်၊ ” ဘယ်လိုလုပ် ဒီရောက်နေတာလဲ…သမီးရဲ့. ” ” ကိုကိုက ကြာလို့ မေမေ့ကို လိုက်ခေါ်ခိုင်းလိုက်တာ…” ” အော်…အေး..အေး….ရော့ …နင့်အကိုကို အမြန်သွားပေးလိုက်…..အမေ နောက်ကလိုက်ခဲ့မယ်….” မေမေက ပြောပြောဆိုဆို ကျမလက်ထဲ အရက်ပုလင်းကြီးထိုးထည့်တာပေါ့၊ အခုမှ မေမေ့မျက်နှာကို သေချာကြည့်မိတယ်၊ ပါးစပ်တွေက ပေပွလို့၊ ဆံပင်တွေကလဲ ဖွာလန်ကြဲပြီး အရူးမကြီးတယောက်လိုပဲ၊ ချွေးတွေသံတွေကလဲ ရွှဲနစ်နေတယ်၊ အဲ့အချိန်မှာပဲ မေမေထွက်လာတဲ့အခန်းထဲက အကျႌတုံးလုံးနဲ့ ယောကျင်္ားကြီးနှစ်ယောက်ထွက်လာတယ်၊ ဟောတော့…မေမေက ဒီမှာလဲ လင်နှစ်ယောက်နဲ့ပါလား…အံ့ပါရဲ့၊ ကျမလဲ အပျိုလေးတန်ပဲနဲ့ အရက်ပုလင်းကြီးကိုင်ပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ်။” အဲဒီ ဖေ~ိုးမကြီးက. ဘယ်အလေလိုက်နေတာတုန်း…..ခိုင်းလိုက်ရင် သောက်ချိုးကိုမပြေဘူး……ပြန်လာမှ သောက်မွှေးကို ဆွဲနှုတ်ပစ်မှာ……ငါ~ိုးမကြီး…..နောက်မှ မြင်း~ီးနဲ့ကို အ~ိုးခိုင်းမှာ…..ဖာသယ်မ……တွေ့မယ်…..”ကိုကိုက မေမေ ချက်ချင်းပြန်ပါမလာလို့ ကြမ်းကုန်ပြီရှင့်၊ နောက်ဖေးက ဆိုက်ကားသမားကြီးတွေတော့ ဘယ်လိုနေမလဲမသိဘူး၊ ပြန်ပြေးကြပြီထင်ပါရဲ့၊ မေမေလဲ ရှပ်ပြာရှပ်ပြာနဲ့ အိမ်ထဲဝင်ပြေးလာပြီ၊ “လာစမ်း….သောက်ခေါင်းကျယ်မ……ဒီနားလာ…..ချွတ်…နင့်ထမိန်ကို….” မေမေလဲ ကိုကို့အမိန့်အတိုင်း ရင်ရှားထားတဲ့ ထမိန်ကြီး ချွတ်ချလိုက်တယ်၊ မေမေ့သောက်ဖုတ်က ဖောင်းဖောင်းပွပွကြီးရှင့်၊ အခုမှ အ~ိုးခံလာတာဆိုတော့ သောက်ဖုတ်ကြီးတခုလုံး ပွစိတက်လို့၊ သောက်မွှေးတွေပါ အဖြူနှစ်တွေ ကပ်နေတာပေါ့၊ ပေါင်မှာလဲ အရည်တွေ စီးကျနေသေးတယ်၊ ကြည့်ရင်းနဲ့ ကျမပါ ဘေးကနေ ကြောက်လာပြီ၊ ဒါနဲ့ အခန်းထဲဝင်နေဖို့ လှည့်အသွားမှာ ” အား……..” မေမေ့အော်သံကြောင့် ကျမ နောက်ပြန်ကြည့်လိုက်တာ ကိုကိုက မေမေ့သောက်မွှေးအုံကို ဆွဲမြှောက်ထားပါလေရောမေမေကတော့ နာလို့ တအားအားအော်ရင်း ခြေဖျားတွေပါထောက်ထားတယ်၊ အဲ့တာသာကြည့်တော့ ၊ သားက အမေ့သောက်မွှေး ဆွဲမြှောက်ရတယ်လို့နော်၊ ကျမဖြင့် အိမ်မက်များမက်နေသလား ထင်မိတယ်၊ ” မိစု…သွား..ဒုတ်ရှာစမ်း…..” ” ဟုတ်ကဲ့ ကိုကို…” ကျမလဲ ဟိုရှာဒီရှာ ရှာရင်းနဲ့ ကြိမ်သေးသေးလေး တချောင်းတွေတယ်၊ ပျော့ပျော့လေး ၊ ” ကိုကို….ဒါပဲတွေ့တယ်……” “ပေး..ပေး…” ကျမဆီက ကြိမ်လေးကို ယူပြီး ကိုကိုက လေထဲမှာ စမ်းပြီး ရိုက်ကြည့်လိုက်တယ်၊ ” ဝှစ်….ဝှစ်…..မိုက်တယ်……ခင်ဗျားကြီး..ဟိုဘက်လှည့်…..လက်ပိုက်ထားစမ်း…….” မေမေလဲ အပြစ်ကြူးလွန်ထားတဲ့ ကျောင်းသူမလေး တယောက်လို ဟိုဘက်လှည့်ပြီး လက်ပိုက်ထားရှာတယ်၊ နောက်တော့ ကိုကို့ကြိမ်လုံးလေးက မေမေ့ဖင်ကြီးတွေပေါ် အရှိန်နဲ့ ပစ်ပစ်ကျသွားတယ်ရှင့်။တ်….အ….ရွှတ်….အ….ရွှတ်…အ….ရွှတ်…အား…ရှီး…….ရွှတ်…အမေရေ…..အီး….ဟီး…….” မေမေ့မျက်လုံးတွေက မျက်ရည်တွေတောင် စီးကျလာပြီ၊ ” သွား…တော်ပြီ….ဒီနေ့တနေ့လုံး ခင်ဗျားကြီး ဘာအဝတ်အစားမှ မဝတ်နဲ့…တုံးလုံးနေ..ဒါပဲ…..” ကိုကို့အမိန့်ကြောင့် မေမေလဲ အောက်ပုံကျနေတဲ့ သူ့ထမိန်တောင် မကောက်ရဲတော့ဘူး၊ တုံးလုံးလေး အခန်းထဲဝင်သွားတယ်၊ ကိုကိုကတော့ စားပွဲပေါ် ထောင်ထားတဲ့ သူ့အရက်ပုလင်းကြီးဆီ သွားလေရဲ့၊ ကျမလဲ စိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့ ကိုကို့ကို ဖိဆဲပစ်လိုက်တယ်၊ ” သောက်ချီးသားကြီး…..ဖေ~ိုးမသားကြီး……ဖာသယ်မသားကြီး…..မအေ~ိုးကြီး….ခွေမျိုးကြီး….မျက်နှာကို သောက်ပတ်နဲ့ ဟလို ဟလို ဆွဲပွတ်လိုက်ချင်တယ်….မျက်နှာကိုခွပြီး သေးနဲ့ပါ ပန်းချင်တာ….သေချင်းဆိုးကြီး….” စိတ်ထဲက ဆဲတာပါနော် ၊ တကယ်တော့ ဆဲရဲဘူး၊ ကြောက်ထာ၊ မအေတောင် ဖာသယ်မလို သဘောထားတာ၊ ညီမဆို ဖာရုံတောင် သွားပို့မလားမသိဘူး၊ ဒီက ခံရဲသေးဘူး၊ အခုမှ အပျိုနုနုထွတ်ထွတ်လေးရှိသေးတာ၊ ခ်…ခ်…ခ်..ခ်…။
မင်းသားငယ် ” ဖောက် ….ဖောက်….ဗြိ…စွတ်….ဖန်း….ဖန်း…..အား….ရှီး……ဖတ်…ဖတ်….အိုး……ဗြွတ်…..ဖြန်း……အား……တောက်…ကောင်းထာကွာ….ဒီသောက်ခေါင်းကြီး…ဘယ်လောက်~ိုး~ိုး..ဆိမ့်နေတာပဲ……အိမ်ကမိန်းမနဲ့တော့ ကွာပါ့…..ငါတို့က နင့်သားရှေ့မှာ အခုလိုဆွဲ~ိုးချင်တာဟ……ရှီး…….ဖြန်း…အ…..” အမလေးနော် ကျမက ဦးတူးတူးတို့ ပြန်သွားပြီထင်နေတာ၊ ဇွဲကောင်းလိုက်ကြတာ၊ အခုတော့ နှစ်ယောက်သား မေမေ့ကို ညှပ်~ိုးနေကြပါလား.၊ မေမေက မတ်တပ်ရပ်ရင်း ရှေ့ကိုကုန်းပေးထားတယ်ရှင့်၊ ဦးတူးတူးက နောက်ကနေ မေမေ့လက်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲပြီး အသေဆောင့်~ိုးနေတာ၊ ဟိုတယောက်ကတော့ ရှေ့ကနေ မေမေ့ပါးစပ်ပေါက်ကို ဆွဲ~ိုးနေတာရှင့်၊ နှစ်ယောက်သား ကိုယ့်အပေါက်နဲ့ကိုယ် အားကြိုးမာန်တက် ~ိုးလိုက်ကြတာနော်၊ ပါးစပ်တွေကလဲ စုတ်စုတ်ပြတ်ပြတ် ဆဲလိုက်ကြသေး၊ ဒီကြားထဲ ကိုကို့ရှေ့မှာ မေမေ့ကို ဆွဲ~ိုးချင်တာတဲ့၊ ကန်းတက်လိုက်ကြတာ၊ သူများအမေလဲ အိမ်ထိလာ~ိုးသေး၊ သားရှေ့မှာ ဗြောင်~ိုးချင်တာတဲ့၊ကျမလဲ မကြည့်ချင်တော့လို့ အိမ်ရှေ့ပြန်လာခံတယ်၊ ကိုကိုကတော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ တဂွတ်ဂွတ်သောက်ရင်း ဇိမ်ခံနေတယ်လေ၊ သူ့ကိုယ်သူ လည်လှပြီ ထင်နေမှာပေါ့၊ နောက်ဖေးမှာ ကိုယ့်အမေကို တစိမ်းယောကျင်္ားနှစ်ယောက်က ဖာသယ်မ~ိုးသလို ဝိုင်း~ိုးနေကြတာ မသိရှာဘူး၊ အ လိုက်တဲ့ လူကြီး၊ ~ိုးသံ ဆောင့်သံတွေကလဲ အကျယ်ကြီးရယ်၊ အိမ်ရှေ့ကနေတောင်ကြားတယ်၊ တခါတခါ မေမေ့ကို ဆဲနေတဲ့အသံတွေက လွှမ်းလွှမ်းတက်လာသေး၊ ကျမလဲ မနေနိုင်လို့ နောက်တခါသွားကြည့်မိတယ်၊ အမလေးဟယ်…..ဟိုလူကြီးတယောက်က အောက်ကနေ ပက်လက်လှန်ပြီး မေမေ့သောက်ခေါင်းကို ကော့~ိုးနေတာရှင့်၊ မေမေကတော့ အဲ့လူကြီးပေါ်မှာ မှောက်ရက်ကြီး၊ ဦးတူးတူးဆိုတဲ့လူကြီးက အပေါ်ကနေ မေမေ့ဆံပင်ကို ဆောင့်ဆွဲပြီး မေမေ့ဖင်ခေါင်းထဲ အသားကုန်ဆောင့်~ိုးနေတာရှင့်၊ မေမေ့ခမျာတော့
~ီးနှစ်ခေါင်းကြားထဲ ကော့ပျံနေတာပဲ၊ ပါးစပ်ပြဲကြီးနဲ့ ကြိတ်အော်နေတာများ တကယ့် ဖာသယ်မမှ ဖာသယ်မအစစ်၊ အောက်က လူကြီးက ကော့~ိုးနေရင်းနဲ့ မေမေ့ပါးတွေကို တဖြောင်းဖြောင်းနဲ့ ရိုက်ချနေတာ၊ ဦးတူးတူးကလဲ နောက်ကနေ ဆံပင်ဆွဲရင်း မေမေ့နားအုံတွေကို ရိုက်ရိုက်~ိုးတာရှင့်၊ အမလေး…မပြောချင်တော့်ပါဘူး ၊တကယ့်ကို ဗြောင်းဆန်နေအောင် ~ိုးကြတာပါရှင်။” ဟဲ့..ကောင်မ….ညည်း..ငါတို့အိမ် လိုက်ခဲ့ပါလား…..” “မလိုက်ချင်ပါဘူးဟယ်…နင်တို့အိမ်က ယောကျင်္ားတွေ တရုံးရုံးနဲ့…ပြီးတော့ ငါ့အမေကလဲ နင်တို့အိမ်သွားတာ မကြိုက်ဘူး….” ” အမလေးဟယ်….ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်နဲ့….မလိုက်ချင်လဲ နေ…” ကျမလဲ မိသင်းမကို ခေါ်မရတာနဲ့ တယောက်ထဲပဲ အိမ်ပြန်လာလိုက်တယ်၊ ညနေကျောင်းဆင်းတာဆိုတော့ အေးဆေးပဲလေ၊ မေမေကို ကူလုပ်ချင်လုပ်၊ မလုပ်ချင်လဲ အခန်းထဲ ဝင်အိပ်လိုက်ရုံပဲ၊ ဟုတ်ဖူးလား.. ” ရှီး……အား……အိုး…..ကောင်းထာကွာ…..နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ နာနာဖိထား…….ပြွတ်…..ပြွတ်….အမလေးဟ……ပလပ်….ပလပ်…..ဗြွတ်…..ငါ့~ီးမှပဲ….” အိမ်ထဲဝင်မယ်ကြံရသေး အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ မေမေနဲ့ အနှိပ်သယ်ကုလားကြီးက ခွေးဇာတ်ခင်းနေကြပြီ၊ သောက်ရှက်လဲ မရှိကြဘူး၊ ကုလားကြီးက ခုံပေါ်မှာ မိန့်မိန့်ကြီးထိုင်ပြီး သူ့ပေါင်ကြီး ကားပေးထားတယ်၊ မေမေကတော့ ရှေ့မှာ ဒူးလေးတုပ်ပြီး ပါးစပ်အ~ိုးခံနေတာလေ၊ ကုလားကြီးက မေမေ့ဆံပင်တွေကို ဖြေချပြီးသူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုကိုင်ရင်း မေမေ့ခေါင်းကို ဖိချလိုက် ဆွဲမြှောက်လိုက်နဲ့ ဖီးတွေတအားတက်နေတာ၊ မေမေ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးကြီးတွေထဲ ငရုတ်ကျပွေ့လောက်ရှိတဲ့ ~ီးချောင်းကြီး ဝင်ထွက်နေတာများ အသည်းယားစရာကြီး၊ ကြီးလိုက်တဲ့~ီးရှင်၊ လူ~ီးမှ ဟုတ်ကြရဲ့လား၊ အဲ့လောက်ကြီးပြီး ရှည်တဲ့~ီးကြီးက မေမေ့နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးတွေကြားဝင်ပြီး ပျောက်ပျောက်သွားတာ အံ့သြလို့မဆုံးဘူး၊ မပျောက်လို့လဲ မရဘူးရှင့်၊ ကုလားကြီးက မေမေ့ဆံပင်တွေကို စုကိုင်ပြီး သူ့အားကြီးနဲ့ အောက်ကို ဆောင့်ဆောင့်ချတာ အသံတွေတောင် တဘတ်ဘတ်နဲ့ ထွက်တယ်။ ကျမလဲ ရုတ်တရက်တွေ့လိုက်တော့ မထူးတော့ပါဘူး ဆိုပြီး အခန်းထဲဝင်ဖို့ ဘေးကနေ ဖြတ်သွားလိုက်တယ်။
” ဟဲ့..ကောင်မလေး…” ကုလားကြီးရဲ့ခေါ်သံကြောင့် ကျမခြေထောက်တွေ တုန့်ခနဲ ရပ်သွားတယ်၊ ချက်ချင်းဆိုသလိုပဲ ကျမနား ကုလားကြီး ရောက်လာပြီး လက်ကိုအတင်းဆွဲခေါ်တော့တာပါပဲ၊ ကျမလဲ မရမက အတင်းရုန်းတယ်၊ မနိုင်တော့ အောက်ကိုထိုင်ချလိုက်ရတယ်၊ အဲဒီအချိန်မှာပဲ ကုလားကြီးက ဖြောင်းခနဲ မည်အောင် ကျမပါးကို ရိုက်ချလိုက်တာ ကျမဖြင့် ပက်လက်လန်ကျသွားတယ်ရှင့်၊ အဲ့အချိန် မေမေရောက်လာပြီး ကျမကို ဆွဲထူပေးပြီး ဒူးထောက်ထိုင်ခိုင်းတယ်၊ ပြီးတော့ မေမေက ကျမ နောက်ကနေ ထိုင်ပြီး ကျမ လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်ပြန်ဆွဲချုပ်ထားလိုက်တယ်၊အဲ့တော့ ကုလားကြီးက ကျမရှေ့မှာ မတ်တတ်ကြီးရပ်ပြီး ကျမမျက်နှာကို သူ~ီးကြီးနဲ့ ပွတ်ထိုးတော့တာပါပဲရှင်၊ ကျမဖြင့် မေမေ့ကို အံ့သြလို့မဆုံးဘူး၊ ကိုယ့်သမီးပျိုလေး မုဒိမ်းကျင့်ခံရတာ မတားပဲ သူကပါ ကူညီပေးနေတာလေ၊ ကျမ ဘဝတော့ ရေတမ်နစ်ပါပြီရှင်၊ ကုလားကြီးကတော့ သူ့~ီးထိပ် ကားကားကြီးနဲ့ ကျမနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးငုံငုံလေးကို ဆွဆွပြီး ထိုးနေပြီရှင့်၊ ကျမလဲ ပါးစပ်ပေါက်ကို လုံးဝမဖွင့်ဘူး၊ ပါးစပ်ထိုးမရတော့ သူ့~ီးကြီးကိုကိုင်ပြီး ကျမ မျက်နှာကို တဘတ်တဘတ်နဲ့ ရိုက်တော့တာပဲရှင်၊ မေမေကလဲ နောက်ကနေ ကျမဆံပင်ကိုဆွဲပြီး မျက်နှာကို မော့ပေးထားတာပေါ့၊ သူ့လင်ကြီး ~ီးနဲ့ရိုက်ကောင်းအောင် တည်ပေးတဲ့သဘောပေါ့ရှင်။” နန်းရေ….နောက်ပက်လက်လှန်ချလိုက်….” အမလေး “နန်း” တဲ့လား၊ မေမေ့ကိုခေါ်တာလေ၊ မေမေကလဲ သူ့လင်ကြီး စကားအတိုင်း ကျမကို နောက်ဆွဲလှန်ချလိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ ကျမ လက်နှစ်ဖက်ကို ခေါင်းရင်းကနေ အသေချုပ်ထားပါလေရော၊ ကျမ ဘာများတတ်နိုင်အုံးမှာလဲ၊ အားရှိသလောက် ရုန်းဖို့နဲ့ အော်ငိုဖို့ပဲ ရှိတော့တာလေ၊ ကျမ လဲကျချင်းချင်းပဲ ကုလားကြီးက ကျမရင်ဖုံးအကျႌဖြူလေးကို ဆွဲဖြဲလိုက်တာ အကျႌသီးတွေ ပြုတ်ထွက်ကုန်ရောရှင်၊ ပြီးတော့ အတွင်းခံ ဘော်လီလေးပါ အတင်းဆွဲဖြတ်ပြီး လွှင့်ပစ်လိုက်တယ်လေ၊ အခု ကျမ ရင်သားအငုံလေးတွေက ကုလားကြီးရှေ့မှာ အကာအကွယ်မဲ့နေပြီရှင့်၊ လက်နှစ်ဖက်ကို အားထည့်ပြီး ရုန်းပေမဲ့ မေမေက သူ့ဒူးတွေနဲ့ပါ ညှပ်ဖိထားတော့ အရာမရောက်ဘူးပေါ့၊
မင်းသားငယ် ” ပြွတ်…..ပြွတ်…..ပလပ်…..မိုက်တယ်ကွာ…..နို့အုံလေးတွေက တင်းပြည့်နေတာပဲ….ပြွတ်…ပြွတ်….စွပ်….တကယ့် အငုံလေးပါလားဟ…..ရှီး….” ကုလားကြီးက ပါးစပ်ကပြောလိုက် ကျမ နို့တွေကို ကုန်းစို့လိုက်နဲ့ ငတ်ကြီးကြနေတာလေ၊ ပြီးတော့ သူ့လက်ကြမ်းကြီးတွေနဲ့ ကျမရင်သားနုနုထွတ်ထွတ်လေးတွေကို ကုတ်ချေနေလိုက်တာ ရင်ဘတ်တွေ ပူစပ်လာပြီရှင့်၊ မျက်ရည်တွေ လှိမ့်လှိမ့်ဆင်းပါများတော့ ခန်းကုန်ပါပြီ၊ ခဏနေတော့ ကုလားကြီးက ကျမ ခါးမှာစီးထားတဲ့ ကျောင်းစိမ်းထမိန်လေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်ရှင့်၊ ကျမဖြင့် ရှက်လှလို့ ပေါင်နှလုံးကို အတင်းပူးထားလိုက်ရတယ်၊ ” နန်းရေ…လုပ်အုံးဟ…” ကုလားကြီးရဲ့ စကားသံနဲ့အတူ မေမေလဲ ကျမ ခေါင်းရင်းကနေ ခွကုန်းပြီး ကျမပေါင်နှစ်လုံးကို ဒူးဆစ်ကနေကိုင်ပြီး ဆွဲဖြဲပေးတာပေါ့။အဲဒီအခါ ကုလားကြီးက မျက်တောင်တောင် မခတ်ဘူး၊ ကျမ သောက်ပတ်ကို ကြည့်ပြီး တံတွေးတွေ မျိုချနေတာလေ၊ ပြီးတော့မှ လျှာပြားကြီးနဲ့ အတင်းကုန်းလျှက်တယ်၊ ကျမဖြင့် အဲ့လျှာကြီးကို ရွံလိုက်တာနော်၊ နှုတ်ခမ်းမွှေး မုတ်ဆိတ်မွှေးတွေကလဲ ရွရွ ရွရွနဲ့ ပုရွက်ဆိတ် တက်နေသလိုပါပဲရှင်၊ ကြာကြာတော့ မလျှက်ဘူး၊ တအားထန်နေပုံရတယ်၊ ကျမပေါင်ကြား ဝင်ခွပြီး သူ့ငရုတ်ကျပွေ့~ီးကြီးနဲ့ ကျမ သောက်ပတ်ဝကို တေ့ထိုးတော့တာပဲ၊ ဘယ်ဝင်မလဲရှင်၊ ဒီလောက်ကြီးတာကြီး၊ ကျမ သောက်ခေါင်းက လက်နှစ်ချောင်းတောင် သွင်းလို့ မရသေးဘူး၊ အဲ့ဒါကို ဖိထိုးတော့ ကျမသောက်ဖုတ်အုံကြီးပါ ကျွံဝင်တာပေါ့၊ လူလဲ သေလုအောင်နာတယ်၊ လုံးဝ သွင်းမရတော့မှ
“နန်းရေ…” တဲ့၊ သူ့မယားကြီး ခေါ်ပြန်ပြီ၊ မယားကြီးကလဲ လင်တော်မောင်ခိုင်းရင် “အမိန့်တော်မြတ် အတိုင်းပါဖုရာ့” ဆိုတဲ့ ကောင်မမျိုး၊ အခုလဲကြည့် ကျမ မျက်နှာပေါ်က ခွကုန်းပြီး ကျမသောက်ပတ်ကို တံတွေးတွေနဲ့ ထွေးချတယ်၊ ပြီးတော့ သူ့လင်~ီးကြီးကို ကိုင်ပြီး ကျမ သောက်ပတ်ဝကို ပွတ်ဆွပေးတယ်၊ ပြီးတော့မှ ~ီးထိပ်ဖူးနဲ့ ကျမသောက်ပတ်ဝကို အသေအချာဖြဲတေ့ပြီး ” အားနဲ့ဆောင့်ထိုးလိုက်…မောင်….ဝင်တယ်..စိတ်မပူနဲ့…..နန်းရအောင်ဖြဲပေးမယ်…” မေမေ့ အသံလဲ ဆုံးရော ” အား……အမေရေ…….သေပြီ…….အမလေး....ကျမလဲ မေမေ့မျက်နှာကို သေးတွေနဲ့ရော သောက်ရည်တွေနဲ့ပါ ခွပန်းပစ်လိုက်တာရှင်၊ မေမေ့မျက်နှာကြီးတခုလုံး ပေပွလို့၊ မေမေ့ပါးစပ်ထဲမှာလဲ ကျမ သေးတွေ ပြည့်လျှံပြီး ပါးစောင်တွေကနေပါ စီးကျနေကြတယ်ရှင့်၊ မေမေတော့ ဒီနေ့ မလွယ်လောက်ဘူး၊ကျမ မေမေ့မျက်နှာကို ခွပွတ်နေကထဲက ကိုကိုက မေမေ့သောက်ဖုတ်ကြီးကို တဖန်းးဖန်း ရိုက်ရင်း သူ့~ီးကြီးကို ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်နေတာရှင့်၊ ထန်လဲ အတော်ထန်နေပုံရတယ်၊ ပါးစပ်ကလဲ တရှီးရှီးနဲ့၊ ပြီးတော့ ဟိုကုလားကြီးကိစ္စကြောင့် ကိုကိုက မေမေ့ကို အတော်တင်းနေတာရှင့်၊ ဒီနေ့ မေမေတော့ အသေ ခံရတော့မယ်ထင်တယ်၊ ကျမ မေမေ့မျက်နှာပေါ်က ဆင်းဆင်းချင်းပဲ ကိုကိုက မေမေ့ကို ဝမ်းလျှားမှောက်ပေးပြီး ဖင်ကြီးကို ဆွဲထောင်လိုက်တယ်ရှင့်၊ မေမေ့မျက်နှာက ကြမ်းပြင်မှာအပ်ပြီး ဖင်ကြီးကတော့ ထောင်နေတာပေါ့၊ အဲ့ဒီအခါ ကိုကိုက မေမေ့နောက်ကနေ ဖင်ကြီးဖြဲပြီး တံတွေးတွေနဲ့ ထွေးတယ်ရှင့်၊ ပြီးတော့ သံချောင်းလို မာထောင်နေတဲ့ သူ့~ီးထိပ်ကြီးနဲ့ မေမေ့ဖင်ဝကို တေ့ပြီး ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်၊ ဒါပေမဲ့ မဝင်ဘူးရှင့်၊
မေမေကတော့ အောက်ကနေ တအီးအီးဖြစ်နေပြီ၊ အဲ့တော့ ကိုကိုက မေမေ့ဖင်ထဲ တံတွေးတွေ ထပ်ထွေးပြန်တယ်၊ ပြီးတော့ သူ့~ီးထိပ်ဖူးကြီးနဲ့ မေမေ့ဖင်ဝကို နှစ်ချက် သုံးချက်ဆွပြီး ဆတ်ခနဲ ဆောင့်ထိုးလိုက်ချလိုက်တယ်ရှင့်၊ ကိုကို့~ီးကြီးက မေမေ့ဖင်ခေါင်းထဲ လျှောခနဲ ဝင်သွားတာများ ကျမဖြင့် လန့်ပြီး “အား..” ခနဲ အော်ချလိုက်တယ်၊ ကျမအော်တာက ဘာဟုတ်သေးမလဲ၊ မေမေ အော်နေတာများ ပါးစပ်ကြီးကို ပြဲလို့၊ မေမေ့အော်သံကြောင့် ကိုကိုက စိတ်ပိုထန်နေပုံရတယ်၊ ဆောင့်ကြောင့်ကြီး ထိုင်ပြီး မေမေ့ဖင်ခေါင်းထဲ ဆောင့်~ိုးနေလိုက်တာ ” ဗွတ်” ခနဲ ” ဗွတ်” ခနဲ မည်တာရှင့်၊ တခါတခါ သူ့~ီးကြီး တဆုံးဆွဲနှုတ်လိုက်ရင် မေမေ့ဖင်ခေါင်းကြီး ဟောင်းလောင်းပွင့်ကျန်နေရစ်တာ အကွင်းလိုက်ကြီးတော့၊ အဲဒီ အကွင်းလိုက်ပွင့်နေတဲ့ မေမေ့ဖင်ခေါင်းကြီးကို ကိုကိုက သူ့~ီးကြီးနဲ့ အဝေးကနေ ပစ်ပစ်ဆောင့်တာ “ဗြိ” ခနဲ “ဗြိ” ခနဲ နေတာရှင်၊ ကျမဖြင့် ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်းနဲ့ ရင်ထဲကို လှိုက် ခနဲ လှိုက် ခနဲ ဖြစ်သွားတာပဲ၊ ကိုကိုက ~ိုးရုံတင်မကပဲ မေမေ့ကို စုပ်စုပ်ပြတ်ပြတ် ဆဲနေလိုက်သေးတယ်၊ အဲလို အဆဲခံရတာကလဲ တမျိုးဖီးရှိတယ်ရှင့်၊ ဘေးကနေ ကြည့်နေတဲ့ ကျမတောင် ဆဲသံတွေကြားတော့ ဖီးတွေအရမ်းတက်လာပြီ၊ မေမေဆို ပြောမနေနဲ့၊ကိုယ့်သားအရင်းခေါက်ခေါက်ကြီးက ကိုယ့်ကို ဖာသယ်မ ဆဲသလို ဆဲနေတော့ အရမ်းဖီးတက်နေမှာ သေချာတယ်၊ ကျမတောင် မေမေ့ကို ဆဲချင်နေပြီ၊ ပါးစပ်တွေကိုယားလို့၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကို မနည်းထိမ်းထားရတယ်၊ ကာမဂုဏ်စိတ်က မလွယ်ပါလားနော်၊ ကိုယ့်အမေကိုမှ ညစ်ပတ်ယုတ်မာချင်နေတာ၊ ခက်တော့တာပဲရှင်။” ဗွတ်….ဗွတ်…..ဗြိ….အား……..ဖေ~ိုးမကြီး…..ဖြန်း…….နင့်ဖင်အိုး ကွဲအောင်~ိုးပစ်မှာ……..ကဲဟာ….ဗွတ်…..ပလောက်…….အား…..ရှီး……..ဗြွတ်……ဗြွတ်…….သေစမ်း…..ငါ~ိုးမကြီး….ဖြန်း…….ဖောင်း……..အီး……ကောင်းလိုက်တဲ့ ဖင်ပေါက်ကွာ….တောက်…..ဗွတ်…….ဗွတ်………ဖတ်…..အီး…… ဟိုငါ~ိုးမလေး….ရပ်ကြည့်မနေနဲ့…..ငါ့အခန်းထဲက ခါးပတ်သွားယူချေစမ်း…..ဗြိ…..ဖတ်….ဖတ်….” ကျမလဲ ကိုကို့အခန်းထဲ ဝင်ပြေးရတာပေါ့၊ မလွယ်ဘူး ၊ သူစိတ်မထင်ရင် ကျမကိုပါ ဆွဲ~ိုးချင်~ိုးနေမှာ၊ ဟော့တော့…အိပ်ယာပေါ်က ခါးပတ်ကြီးတွေလို့ ကောက်ယူလိုက်မိတယ်၊ အံ့သြလို့ မဆုံးဘူး၊ ခါးပတ်ရှေ့မှာ ~ီးတုကြီး တပ်ထားတယ်ရှင့်၊ ~ီးတုကြီးကလဲ တကယ့်~ီးအစစ်နဲ့ တူလိုက်တာရှင်၊ ချွတ်စွပ်ပဲ၊ ~ီးထိပ်မှာ ဒစ်ကြီးက ပါသေး၊ အရောင်ကတော့ အသားရောင်ရှင့်၊ ဖြူဥနေတာပဲ၊ ကျမလဲ ကြာကြာမကြည့်ရဲဘူး၊ အမြန်ကောက်ယူပြီး ကိုကို့ဆီ ပြေးပေးလိုက်ရတယ်၊ အဲ့တော့ ကိုကိုက
သူ့~ီးကြီးကို မေမေ့ဖင်ခေါင်းထဲက ဆွဲနှုတ်ပြီး ခါးပတ်ကြီး ပတ်လိုက်တယ်ရှင့်၊ ဟောတော့… ကိုကို့ရှေ့မှာ ~ီးနှစ်ချောင်းကြီးဖြစ်နေပြီရှင့်၊ တသက်နဲ့တကိုယ် မမြင်ဖူးပါဘူးရှင်၊ ~ီးအတုကြီးက အပေါ်က ~ီးအစစ်ကြီးက အောက်နားမှာ ကပ်ရက်ကြီးတော့၊ အထက်က ~ီးအတုက ပိုကြီးတာရှင့်၊ ရှည်လဲရှည်တယ်၊ ခါးပတ်ပတ်ပြီးတော့ ကိုကိုက ဖရိုဖရဲဖြစ်နေတဲ့ မေမေ့ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို စုကိုင်ပြီး ဆောင့်ဆွဲလိုက်တယ်၊ အဲ့ခါ မေမေက လက်နှစ်ဖက်ကိုထောက်ပြီး မျက်နှာကြီး မော့တက်သွားတယ်ရှင့်၊ အဲ့ဒီအချိန် ကိုကိုက လက်တဖက်နဲ့ မေမေ့ဆံပင်တွေကိုဆွဲရင်း ကျန်လက်တဖက်နဲ့ သူ့~ီးနှစ်ချောင်းကို ကိုင်ပြီး အထက်က ~ီးတုကြီးနဲ့ မေမေ့ဖင်ဝကို ထောက်လိုက်တယ်၊ အောက်က ~ီးအစစ်ကြီးကတော့ မေမေ့သောက်ပေါက်ဝကို တေ့ပြီး အားရပါးရ ဆောင့်ထိုးချလိုက်တာရှင့်၊ အမေလေးတော် ~ီးကြီးနှစ်ချောင်းလုံး မေမေ့ဖင်ပေါက်နဲ့ သောက်ပေါက်ကြီးထဲ လျှောခနဲ့ တိုးဝင်သွားလိုက်တာများ အသည်းယားစရာကြီး ၊ ကျမဖြင့် အူတွေတောင် တုန်တက်သွားတယ်ရှင်၊ မေမေ့ခမျာ လန့်ပြီး ” အမလေးတော့…” ဆိုပြီး အော်ချလိုက်ပါလေရော၊ မေမေ့ကိုယ်လုံးလေးလဲ ရှေ့ကိုလွင့်တက်သွားပြီး မှောက်ကျတော့မလိုပါပဲရှင်၊ ဒါပေမဲ့ ကိုကိုက ဆံပင်တွေကို ဆောင့်ဆွဲထားတာဆိုတော့ မျက်နှာကြီး အပေါ်မော့ရင်း မချီးမဆန့် အော်နေရှာတာပေါ့၊ မေမေ့ပါးစပ်ကလဲ သားရည်တွေ တန်းတန်း တန်းတန်းနဲ့ အောက်ကြမ်းပြင်ထိတောင် ရောက်နေပြီရှင့်။ကိုကို့ ~ိုးချက်တွေကလဲ ကြမ်းလိုက်တာနော်၊ ကိုယ့်အမေဆိုပြီး လုံးဝမညှာဘူး၊ ဗြောင်းဆန်နေအောင် ~ိုးတာရှင့်၊ ကိုကို့ ~ီးကြီး နှစ်ချောင်းက မေမေ့ဖင်ခေါင်းနဲ့ သောက်ခေါင်းကြီးထဲကို ” ဗွတ်” ခနဲ ဝင်သွားလိုက် “လျှော”
ခနဲ ပြန်ထွက်လာလိုက်နဲ့ အပ်ချုပ်စက်လိုပါပဲရှင်၊ ကိုကိုကတော့ အရမ်းအားရနေပုံ ရတယ်ရှင့်၊ အားကြိုးမာန်တက်ကို ~ိုးတာ၊ မေမေ့ခမျာတော့ လှိမ့်ပိမ့်ခံနေရရှာတယ်၊ ကြာတော့ မေမေလဲ စက်ရုပ်မှ မဟုတ်တာ၊ ဘယ်ခံနိုင်ပါ့မလဲရှင်၊ ထောက်ထားတဲ့ ဒူးတွေ လက်တွေက မခိုင်တော့ပဲ အောက်ကို ဝမ်းယားကြီးမှောက်ကြသွားတာရှင့်၊ ဒါတောင် ကိုကိုက လျှော့မယ်ထင်သလား၊ ကျမကို ခေါင်းအုံးယူခိုင်းလို့ ပြေးယူပေးရပြန်တယ်၊ အဲ့ဒီခေါင်းအုံးကို မေမေ့ဆီးခုံအောက် မ-ပြီးခုလိုက်တယ်ရှင့်၊ အဲ့ခါ မေမေက ဒူးထောက်စရာမလိုပဲ ဖင်ကြီးထောင်နေတာပေါ့၊ “မိစု….နင် ကျောပေါ်တက်ထိုင်ပြီး ဒီကောင်မကြီး သောက်ဖုတ် ဖြဲပေးစမ်း….” ကျမပါ ပါရပြီရှင့်၊ မပါလို့ကလဲ မရဘူး၊ ဒါနဲ့ ကျမလဲ မေမေ့ကျောပေါ် တက်ခွပြီး မေမေ့သောက်ခေါင်းကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲဖြဲလိုက်တယ်၊ အမလေးတော့…ကျယ်လိုက်တဲ့ သောက်ခေါင်းကြီး၊ ဖာသယ်တွေတောင် ဒီလောက်မကျယ်လောက်ပါဘူးရှင်၊ မေမေ့သောက်ခေါင်းကြီးက ဖာသယ်မ သောက်ခေါင်းထက် ဆိုးနေပြီရှင့်အဲလေ..မေမေနဲ့ ဖာသယ်မက ကွာမှမကွာပဲ၊ ပိုက်ဆံယူတာနဲ့ မယူတာပဲ ကွာတယ်၊ အ~ိုးခံရတာက မေမေကတောင် သာချင်သာမှာ၊ ပြောရတာလဲ မကောင်းပါဘူးရှင်၊ ကိုယ့်အမေကိုယ်၊ တကယ်တမ်းတော့ ဒီသောက်ခေါင်းကြီးက ကျမတို့ မောင်နှမ နှစ်ယောက်ကို မွေးပေးထားတဲ့ ကျေးဇူးရှင်ကြီးရှင့်၊ အခု ကိုကိုက ကျေးဇူးရှင်ကြီးကို ~ီးနဲ့ကျေးဇူးဆပ်ဖို့ ကြည့်နေပြီရှင့်၊ ဟော…ပြောပြော ဆိုဆို ကိုကိုက ကျေးဇူးရှင် သောက်ခေါင်းကြီးထဲ တံတွေးတွေ ထွေးချလိုက်ပြီတော့၊ ကျမလဲ မနေနိုင်တော့လို့ ပါးစပ်ထဲရှိတဲ့ တံတွေးတွေ ခြစ်ခြုပ်ပြီး လှမ်းထွေးလိုက်တယ်၊
” ထွီ…..ထွီ……ဂတ်…..ခီး….ထွီ……ဗျစ်….ပလပ်……” ချွဲသလိပ်တွေတောင် ပါသွားသေး၊ ကိုယ့်ကိုမွေးပေးတဲ့ သောက်ခေါင်းကြီး တံတွေးနဲ့ ထွေးရတာက တမျိုးတော့ တမျိုးကြီးရှင့်၊ တကိုယ်လုံး ရှိန်းရှိန်း ဖိန်းဖိန်းနဲ့၊ ညစ်ပတ်ချင်တဲ့ စိတ်တွေတောင်တိုးလာသေး။ကျမ ဖြဲပေးထားတဲ့ မေမေ့သောက်ခေါင်းဝကို ကိုကိုက သူ့~ီးကြီး နှစ်ခေါင်းပူးပြီး တေ့လိုက်တယ်ရှင့်၊ ကျမဖြင့် မျက်လုံးတွေတောင် ပြူးသွားတယ်၊ မေမေကတော့ ဘာမှမသိသေးဘူး၊ ကျမ ကြည့်နေတုန်းမှာပဲ ကိုကိုက သူ့~ီးနှချောင်းပူးကြီးကို မေမေ့သောက်ခေါင်းထဲ အားကုန်ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်ရှင့်၊ “ဗွတ်..ဗြိ…ဖောက်…အမလေးတော့….သေပါပြီတော့……” ဆောင့်~ိုးသံနဲ့အတူ မေမေ့အော်သံ စူးစူးကြီးက ကျမ နားထဲ တိုးဝင်လာပါရော၊ ကိုကိုက မေမေ့အော်သံ ကြားတော့ စိတ်တွေ ပိုထန်လာပုံရတယ်၊ သူ့အားကြီးတွေကို အကုန်သုံးပြီး တဗြောင်းဗြောင်းနဲ့ အသေဆောင့်~ိုးတော့တာပါပဲရှင်၊ မေမေ့သောက်ခေါင်း ကျယ်တယ်ဆိုပေမဲ့ ~ီးကြီးနှစ်ချောင်း ပူးဝင်တော့ မခံနိုင်ဘူး၊ ဆောင့်သွင်းလိုက်တဲ့ အခါဆို သောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေက အတွင်းထဲကို အကုန်လိပ်ပါသွားတယ်ရှင့်၊ ~ီးကြီးနှစ်ချောင်းကို ပြန်ဆွဲနှုတ်လိုက်ရင် မေမေ့သောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက အပြင်ဘက်ကို လန်တက်လာလိုက်ကြတာ အသားနီတွေမှ အဖတ်လိုက် အဖတ်လိုက်ရှင့်၊ ရဲပတိုင်းလန်နေတာ၊ ကန်တော့ပါရဲ့ ၊ မပြောကောင်း မဆိုကောင်း၊ တော်သလင်းလမှာ ခွေးထီးတွေ အုပ်လိုက်တက်~ိုးတာ ခံထားရတဲ့ ခွေးမကြီးရဲ့ သောက်ပတ်ကြီးလိုပါပဲရှင်၊ အဲ့လို မေမေ့သောက်ပတ်ကြီး အသားနီတွေ လန်တက်နေတာမြင်တော့ ကိုကိုက အရမ်း အားတွေ တက်နေတာရှင့်၊ အဲ့ဒါကြောင့်အသားကုန်ဖိ ဖိ ~ိုးဗြဲနေတာတော့၊ မေမေ့ခမျာတော့ အောက်ကနေ ငယ်သံပါအောင် အော်တာ၊ ပွတ်တိုက်ပါများတော့ မေမေ့သောက်ပတ်သားတွေလဲ စုပ်ပြတ်သတ်ကုန်ပြီနဲ့တူတယ်၊ သွေးစတွေတောင် ထွက်လာပြီ၊ ကိုကိုကတော့ လုံးဝ သောက်ဂရုမစိုက်ဘူး၊ သူ့မေးကြောတွေ ထောင်နေအောင် ~ိုးတာ၊ မေမေက သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အောက်က ကြမ်းပြင်ကို တဘုန်းဘုန်း ပုတ်လိုက် ကုတ်လိုက် ခြစ်လိုက်နဲ့ ဖိအော်နေတာရှင်။ အမေရေ……သေပြီ……အား……အား……မရတော့ဘူး…ဗြစ် …..အမလေးတော့…….ဗြစ်… အီး……ကယ်ကြပါအုံး……..ဗွတ်…ဗြိ…..သေပါပြီတော့…….အား…….နင်တို့ငါ့ကို သတ်…ဗွတ်…အမလေးတော့…..”” သေစမ်း….ဖေ~ိုးမကြီး……ဗြစ်…..ဖြောင်း……ဗွတ်……နင့်ကို ဒီနေ့ အသေ~ိုးသတ်မှာ……ကဲဟာ……ဗွတ်…..ဗွတ်…….အား…….ရှီး………ကောင်းလိုက်ထာကွာ…….ငါ~ိုးမကြီး…….~ီးလို့ဒီလောက် ကောင်းနေတာလဲဟ……..ဗြစ်…..ဗြစ်…..အိုး…….ရှီး…….အမလေး…သောက်ကောင်မကြီးရ…..ရှီး…..”” အား…..နာတယ်…..ဗွတ်…….အမေရေ……..အီး….ဟီး….ပူစပ်နေပြီ……ငါ့သောက်ပတ်တွေ ပူစပ်နေပြီ….ဗြွတ်……အား…….ဗြိ……အမေရေ….ကယ်ပါအုံး……ဗွတ်….အမလေးတော့……ပြဲပြီ……ဗြွတ်…..အား……ငါ့သောက်ပတ်ပြဲပြီ…….”ကျမလဲ မနေနိုင်တော့ဘူး၊ ကြည့်ရင်းနဲ့ စိတ်တွေ တအားထန်လာပြီ၊ ကိုကိုလုပ်နေတာတွေကို အားကျလိုက်တာ၊ ကိုကိုတောင် ကိုယ့်အမေကို လုပ်သေးတာ၊ ငါလဲ ဆဲမယ်ဟာ၊ မရတော့ဘူး၊ ဘယ်လိုမှမရတော့ဘူး၊ မတားနဲ့တော့ရှင်၊ ကျမ မေမေ့ကို ဆဲတော့မယ်၊ ” “ဖေ~ိုးမကြီး……သောက်ပတ်လို့ ဖိအော်နေတာလား……..နင့်သောက်ပေါက်ပိတ်ချင်ပိတ်…..မပိတ်ရင် ငါ့သောက်ပတ်နဲ့ လာပိတ်ပစ်မှာ………သောက်ချီးသားမကြီး……..ရုပ်ကိုက သောက်ပတ်ရုပ်………နင့် မျက်နှာ ငါသေးနဲ့ပန်းလို့ မဝသေးဘူး……..တွေ့မယ် …….အခုတွေ့မယ်ဟယ်…..”ကျမလဲ ပြောပြော ဆိုဆို မေမေ့မျက်နှာရှေ့ ဖင်ချထိုင်လိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ မေမေ့မျက်နှာကို ဆွဲမော့ပြီး ကျမ သောက်ပတ်နဲ့ ကပ်လိုက်တယ်၊ စိတ်တွေကလဲ ဘယ်လိုမှ ထိန်းမရတော့ဘူးရှင့်၊ အဲ့ဒါကြောင့် မေမေ့ မျက်နှာကို ကျမ သောက်ပတ်နဲ့ ဆွဲပွင်းရင်း သေးတွေ ညှစ်ထုပ်လိုက်တာပေါ့ရှင်၊ ” ဖြန်း.ဖြန်း…..ဖြန်း.ဖြန်း……အား….ရှီး……ကောင်းတယ်ရှင့်…..အရမ်းကောင်းတယ်……အိုး….ဖီးပဲရှင်……အခု ကျမ မေမေ့မျက်နှာကို သေးနဲ့ ပန်းနေပြီ……..ရှီး…….ကောင်းလိုက်တာရှင်……..အမေရေ…….
အီး……များလိုက်တဲ့ သေးတွေရှင်…..ကိုယ့်အမေမျက်နှာကို ပန်းရလို့လားမသိဘူး……သေးတွေ အများကြီး ထွက်တယ်ရှင့်၊ ခါတိုင်း ဒီလောက် မထွက်ဖူးဘူး……ရှီး……သောက်ချီးပဲရှင်……ကောင်းလိုက်တာကို မပြောနဲ့……..ဖေ~ိုးခွဲမကြီး……ပါးစပ်ဟထားစမ်း……..ရော့….ရော့…..ငါ့သေးတွေသောက်…..ဖြန်း..ဖြန်း….ဖာသယ်မဆိုတာ သောက်ရတယ်ဟဲ့…..အား…..ရှီး…….သောက်ကန်းမ……အီး…..ဟီး…..နောက်မှ နင့်ကို ဒို့မောင်နှမနှစ်ယောက် ဖာရုံသွားပို့ပေးမယ်……အမလေးဟဲ့….ကောင်းထာနော်……။ကျမ ပြီးသွားပေမဲ့ ကိုကိုက ကြမ်းလို့ကောင်းတုန်းရှင့်၊ သူလဲ အတော်ထန်နေပြီ၊ ပြီးတော့မယ်ထင်တယ်၊ ကျမလဲ ကုန်းထပြီး မေမေ့သောက်ခေါင်းထဲ ကိုကို့~ီးနှစ်ချောင်း ဝင်ထွက်နေတာကို အနီးကပ်ကြည့်နေလိုက်တယ်၊ ” ဗွတ်…….ဗွတ်……ဗြိ……ပလောက်…….ဇွိ……အမလေးဟ…..ကောင်းလိုက်ထာကွာ…….အား……..ရှီး………ကျေးဇူးကြီးလိုက်တဲ့ သောက်ခေါင်းကြီး……အီး…….ငါ~ိုးမသောက်ခေါင်း……….ဗွတ်…….ဗွတ်……..ငါ့ကိုမွေးချင်တဲ့ သောက်ခေါင်း…ကဲဟာ….ဗြွတ်……ဗွတ်……မွေးအုံးဟာ….ဗွတ်…..ဗွတ်……ဗြွတ်…….အီး……..ရှီး………နင်တို့က မွေးရတယ်ဆိုးပြီး အထက်စီးက နေချင်တာ…ရော့…. ဖောက်…ဗြိ…သောက်ကန်းမတွေ….ကိုယ်ဟာကို သောက်ကြောတင်းလို့ မွေးထားပြီးတော့……ကဲဟာ…. ဗြွတ်….ဖောက်…….အူး……ဟူး………ရှီး…….နင်တို့မိန်းမတွေထဲက အမေဆိုတဲ့ ကောင်မ ~ိုးအကောင်းဆုံးဟ…….ဗွတ်…..ဗြွတ်……..အား……ရှီး……..ဖေ~ိုးမကြီး…….ကောင်းထာကွာ……ငါ့~ီးမှပဲ…နင့်ကို ငါ~ိုး အားရရင် တခြားယောကျင်္ားတွေကို ခေါ်အ~ိုးခိုင်းမှာ…….ဗွတ်…….ဗွတ်…….ဗြွတ်……ငါ့ရှေ့မှာကို အ~ိုးခိုင်းမှာ…….အား……..ရှီး…….နင် ဖာခံဖို့သာပြင်ထား…….ငါ~ိုးခွဲမကြီး……..ရှီး…….လကြောတွေတင်းလှပြီ…….အား….အီး…မရတော့ဘူးဟ….ဖာသယ်မကြီးရ ….အီး……ငါ့~ီး …..မရတော့ဘူး…….အိုး…… အိုး…..ရှီး…..ထွက်ပြီ……အမေရေ…….အမေရေ…အီး.... ငါ~ိုးမအ‌ေမကြီး…အား…..ရှီး…မရတော့ဘူး…ထွက်ပြီကွာ……..နင့်သောက်ပတ်က ~ီးလို့ ဖိညှစ်နေတာလဲဟ အမလေး…….ထွက်စမ်း…..အား….ရှီး…..သောက်ဆင့်မရှိတဲ့ ကောင်မကြီး .လရည်နဲ့ ပန်းမယ်ကွာ…..အား…..ရှီး……နင်က ငါ့ရလရည်လောက်တောင် …..တန်ဖိုးမရှိဘူး…….ရှီး…..ကောင်းလိုက်ထာကွာ…..ပက်ပက် စက်စက်ကိုကောင်းတာ
….ပြစ်ပြစ် နှစ်နှစ်ကိုကောင်းတာ…..အား…..ရှီး……..ငါလိုးခဲ့တဲ့ ဖာသယ်မတွေထဲမှာ🔻🔻