အမေနဲ့ကားနောက်ခန်းထဲမှာ (အမေနဲ့ သားအင်းစက်)

 သားကို ရန်ကုန်က Private ကျောင်းပို့ပေးရတော့မယ်။ အပြင်မှာပူတယ်။ ယောက်ျားရယ်၊ ကျမသားမင်းမင်းနဲ့ ကျမတို့ အားလုံး ကားပေါ်မှာ ပစ္စည်းတွေ တင်ရင်း ချွေးပြန်နေကြပြီ။ နောက်ခန်းမှာ ပစ္စည်းတွေနဲ့ တော်တော်ပြည့်နေပြီ။ မင်းမင်းက အိမ်ထဲပြန်ဝင်သွားပြီး နောက်ဆုံးကျန်နေတဲ့သူ့ပစ္စည်းကို သွားယူတယ်။

မင်းမင်း အိမ်တံခါးပြန်ပိတ်လိုက်သံကြားရတယ်။ ကျမှလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သူရဲ့  43 လက်မ Gaming Monitor  ကြီးကို မ ပြီး သယ်လာတာတွေ့ရတယ်။
" မင်းအဲ့ဟာကြီးကို ဘယ်မှာ တင်မှာလဲ" သူ့အဖေက မင်းမင်းကို လှမ်းမေးလိုက်တယ်။
"မသိသေးးဘူး အဖေ။ ဒါမပါပဲနဲ့တော့ သား မသွားဘူး။  Gaming Monitor, 120Hz Rate  4K  ဗျ။ အဖေက ထပ်ဝယ်ပေးမှာလဲ မဟုတ်ဘဲနဲ့"
ကျမ ကားနောက်ခန်းကို လှမ်းကြည့်လိုက်တယ်။ "မရလောက်ဘူး ထင်တယ်" မင်းမင်းလဲ ကားနောက်ခန်းကို ကြည့်ရင်း "ဒါဆို ရှေ့ခုံပေါ်မှာ တင်လိုက်မယ်လေ"
"ကောင်းလှပါပြီ မောင်မင်းကြီးသား၊ အမေက ဘယ်မှာ ထိုင်ရမလဲ?"
မင်းမင်းက အကြံရပြီဆိုတဲ့ မျက်နှာပေးနဲ့၊ ပါစင်ဂျာ ဘက်တံခါးကို ဖွင့်ပြီး သူ့ရဲ့ မော်နီတာကို တင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူက ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး "ဒီမှာလေ၊ အမေက သားဘေးမှာ ထိုင်လို့ရတယ်" ဆိုပြီး သူ့ဘေးက နေရာလွတ်ကို ပြတယ်။ ကျမဝင်ထိုင်လိုက်လို့ရတယ်၊ ဒါပေမယ့် တံခါးကိုပိတ်လို့မရ။ ကျမက ကိုယ်လုံးကြီးတဲ့သူတော့ မဟုတ်ဘူး။ ကျမက ၅ပေကျော်နဲ့ ပေါင် ၁၀၀ ကျော်ပဲ ရှိတယ်။ ကျမသား ထိုင်လိုက်တာနဲ့ နောက်ခန်းနေရာလွတ်အပြည့် ဖြစ်သွားပြီ။ သူက အရပ် ၆ ပေနီးပါး၊ ဝိတ်က ပေါင် ၂၀၀ နီးပါး။ "အမေထိုင်လို့ တံခါးပိတ်မရတာ မဟုတ်ဘူး။ သားကိုယ်ကြီးက အကြီးကြီးပဲ။ အဲ့မော်နီတာကြီးထားခဲ့လိုက်။ အမေတို့ နောက်တော့ ဒေလီနဲ့ ဖြစ်ဖြစ်၊ အမေတို့ ရန်ကုန် နောက်တခေါက်လာတော့ ဖြစ်ဖြစ် သယ်လာပေးမယ်"
"ဟင့်အင်း မရဘူး အခုတခါတည်းရအောင်သယ်သွားမယ်" သူက ကားအပြင်ကို ဆင်းလိုက်ပြီး ပြောတယ်။
"သားပဲ ကြည့်ဦး ဘယ်လို ဆန့်မလဲ အမေနဲ့သားနဲ့ ဒီမော်နီတာကြီးနဲ့"
"အင်းဟုတ်ပြီ" သားက ကျမကို ကြည့်ပြီးတော့ "အမေသားပေါင်ပေါ်ထိုင်လိုက်ခဲ့"
"သား အဖေတို့ ၅ နာရီလောက် မောင်းမှာနော်" သူ့အဖေက ပြောတယ်။
"သားသိတယ်။ အမေက အဲ့လောက်မဝဘူး။ သားပေါင်ပေါ်တင်နိုင်တယ်။ အမေသားပေါင်ပေါ်ထိုင်လိုက်လို့ရတယ်မလား?"
"ပြီးရော၊ သားပေါင်ပေါ်ထိုင်မယ်။ ဒါပေမယ့် အမေညောင်းရင်တော့ ကားရပ်ပေးပြီး နားရမှာနော်" ကျမသားကို ပြန်ဖြေရင်း၊ ယောက်ျားဖြစ်သူ ကိုစံတိုးကို ကြည့်ပြီး ပြောလိုက်တယ်။ ကိုစံတိုးက "အေးပါမိန်းမရယ် ရပ်ပေးပါ့မယ်။ ကဲ... ရေချိုးပြီး သွားကြစို့"
ကျမ ရေမြန်မြန်ပဲ ချိုးလိုက်တယ်။ သားပေါင်ပေါ်ထပ်ပြီးထိုင်လိုက်သွားရမှာဆိုတော့၊ ကျမ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပဲ ဝတ်သွားမယ်စဉ်းစားလိုက်တယ်။ ဂျင်းဘောင်းဘီဆို တအားကျပ်နေမှာ။ ပူနေမယ်။ ကျမဘီဒိုထဲမှာ ရှာဖွေကြည့်တယ်။ ကျမ အိမ်နေရင်းလဲဝတ် ထသွားထလာလဲ ဝတ်လို့ရတဲ့ ဂါဝန်အတိုလေးတွေ့တယ်။ အဲ့ဒါလေးက ဂျိုင်းပြတ်လေး ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပဲ။ အရှေ့မှာ ကြယ်သီးလေးနဲ့။ ကျမ ကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ပြီး ဂါဝန်ကို အောက်ကနေ စွပ်လိုက်တယ်။ ကျမဂါဝန်ကို စွပ်လိုက်ပြီးတော့ မှန်ထဲမှာ ကြည့်လိုက်တယ်။ ဘရာစီယာက တော်တော်လေး မြင်နေရတယ်။ ကျမဘရာစီယာကို ဂါဝန်အောက်ကနေပဲ ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ၃၇ ဆိုဒ်ရှိတဲ့ ကျမ ရင်သားတွေက ဖောင်းကြွနေတယ်။ ဂါဝန်က တိုလွန်းတယ်။ ကျမပေါင် တဝက်လောက်ထိပဲ ရှိမယ်။ ကျမ အဖြူရောင် ပင်တီဘောင်းဘီလေးကို ကောက်စွပ်လိုက်တယ်။ ကျမ မှန်ထဲမှာ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပြန်ကြည့်လိုက်တယ်။ ငါ ၁၈နှစ်သားရဲ့ အမေဖြစ်နေပေမယ့် လှနေပါသေးလား။ ယောက်ျားက ငါ့ကို စိတ်အမြဲပါတုန်းပဲ။ တပတ် ၅ ခါလောက်ကို တောင်းတယ် လို့တွေးနေမိတယ်။ ကားဟွန်းတီးသံ ကြားလိုက်ရတယ်။
ကျမ အောက်ထပ်ကို ဆင်းလာလိုက်တယ်။ တံခါးကို သေချာပိတ်ပြီး ကားစီလျှောက်လာခဲ့တယ်။ သားက ကားထဲရောက်ပြီးထိုင်နေပြီ။ ကျမလဲ သားရဲ့ ပေါင်ပေါ်အရင်ထိုင်လိုက်ပြီးမှ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ကားထဲသွင်းလိုက်တယ်။ ကျမ သားပေါ်ထိုင်ရင်း ငုံကြည့်လိုက်တော့ ဂါဝန်က ပေါင်နှစ်လုံးကို သေချာ မကာပေးနိုင်ဘူး။ ပေါင်ရင်းနားထိပေါ်ချင်ချင်ရယ်။ ကျမသားကတော့ ဝတ်နေကြအတိုင်းပဲ တီရှပ်နဲ့ ဘောင်းဘီတိုနဲ့။
ကျမ ဂျင်းဘောင်းဘီမဝတ်ဘဲ ဒီဂါဝန်လေးဝတ်လာတာ မှန်သွားတယ်။ ကျမပေါင်တွေနဲ့ သားရဲ့ပေါင်တွေ ထိလို့ရနေတယ်။
"သားအဆင်ပြေလား" သားကို ကျမမေးလိုက်တယ်။
"ပြေတယ် အမေ။ အမေ့ကိုယ်က ပေါ့ပေါ့လေး"
ကျမ မော်နီတာကို ကျော်ပြီး ယောက်ျားကို ကြည့်လိုက်ရင်း "ကို ကားမောင်းဖို့ အဆင်ပြေလား?" လို့ မေးလိုက်တယ်။ "ပြေတယ် မိန်းမ" လို့ ပြန်ဖြေတယ်။ "ရှင် ကျုပ်ကိုရော မြင်ရရဲ့လား?" လို့မေးလိုက်တယ်။
"မြင်ရတယ်၊ ခေါင်းပိုင်းကို" လို့ ရယ်ရင်းပြန်ဖြေတယ်။
"မင်းရော အဆင်ပြေရဲ့လားမိန်းမ" လို့သူက မေးတော့ ကျမ သားပေါင်ပေါ်မှာ နည်းနည်းနေရာပြင်ရင်း "ပြေတယ် ကို" လို့ ပြောလိုက်တယ်။
ကျမ ရေဒီယို ဖွင့်ခိုင်းလိုက်ပြီး လာတဲ့အစီအစဉ်တွေ နားထောင်နေတယ်။ ကျမ တခုခု မာလာတာကို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ကျမ တင်ပါးကို နေရာ ရွေ့ကြည့်တယ်။ ဒါပေမယ့် အဲ့မာနေတာက ပျောက်မသွားဘူး။ ကျမသိလိုက်ပြီ၊ သားတော့ တောင်နေပြီလို့။ 'ငါထိုင်တုန်းက အဲ့လိုကြီး ဖင်အောက်မှာ မဖြစ်နေပါဘူး' လို့ စိတ်ထဲကတွေးမိတယ်။ ကျမထိုင်လိုက်လို့ သား ထောင်လာတာလို့ သိလိုက်တယ်။ သူ့ဟာကြီးက တဖြည်းဖြည်း ပူပြီးမာလာတယ်။ 'ဟယ် ဒုက္ခပဲ။ တလမ်းလုံး သူ့ဟာကြီးက ထောင်နေမှာလား' လို့ ကျမတွေးမိတယ်။ သားရော စိတ်ထဲမှာ ဘယ်လိုဖြစ်နေမလဲ တွေးကြည့်လိုက်တယ်။ 'သူ့ဟာကြီးထောင်ပြီး ဖင်နှစ်လုံးကြားရောက်နေတာ ငါမသိဘူးများ သားထင်နေတာလား' လို့ တွေးမိတယ်။ ကျမငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ဂါဝန်အောက်အနားသားတွေက ပေါင်နှစ်လုံးအရင်းကို တက်နေပြီ။ ကျမ ဂါဝန်က တိုတိုဆိုတော့ ကျမ ပေါင်သားနဲ့ တင်သားတွေက သားပေါင်ကို သွားပွတ်ပြီး၊ သူ့ကို စိတ်ကြွအောင် ဆွပေးနေသလိုဖြစ်နေတာ။ ကားက တနာရီလောက်ပဲ မောင်းရသေးတာ။ နောက် ၄ နာရီလောက် ကျန်သေးတယ်။ ရှေ့ခန်းက ယောက်ျားကတော့ အနောက်က ကျမ ဂါဝန်လန်တက်နေတာကို မမြင်ရဘူး။ သားမော်နီတာက နောက်ခန်းကို ကာနေတာ။ သားက သူ့ကိုယ်ကို နေရာရွေ့လိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ အချောင်းကြီးက ကျမ ဖင်ကြားတလျှောက်ကို ရောက်သွားတယ်။
သား အဆင်ပြေလား" လို့ မေးလိုက်တယ်။ပြေပါတယ် ထိုင်ရတာကောင်းတယ်" လို့ ပြန်ပြောလိုက်တယ်။"သားလက်တွေရော လှုပ်လို့ရလား၊ ညောင်းနေပြီလား"
"အင်းနည်းနည်းတော့ ညောင်းတယ် အမေ"
ဒီမှာထားလိုက်၊ အဲ့လိုချထားရတာ ညောင်းနေရင်" လို့ဆိုပြီး သူ့လက်ဖဝါးတွေကို ဆွဲယူပြီး ကျမရဲ့ ဂါဝန်မအုပ်နိုင်ဘဲ လွတ်နေတဲ့ ပေါင်သားနှစ်လုံးအောက်ကို ထည့်ခိုင်းလိုက်တယ်။ "အဆင်ပြေလား"
"ပြေတယ် အမေ"ကျမငုံကြည့်လိုက်တော့ သားလက်ဖဝါးနှစ်ခုပေါ် ကျမ ပေါင်သားတွေ ရောက်နေပြီး သူ့လက်မတွေက ပေါင်ဘေးသားတွေကို ထိနေတယ်။ ကျမရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီနားရောက်နေပြီ။ ကျမအဲ့လို တွေ့လိုက်ရတာ သဘောကျမိတယ်။ ကျမသားလက်ချောင်းတွေ ကျမ အဖုတ်ကို လာထိရင် ကောင်းမှာပဲ တွေးမိတယ်။ ဒါပေမယ့် သားအဲ့လို လာထိရဲမှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သိတယ်။ ဒါကြောင့် ကျမ လက်နှစ်ဖက်နဲ့ သားလက်ကို အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ သားလက်ကို အမေက ကိုင်တာ ဘာမှ အထူးအဆန်းမဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျမစိတ်ထဲမှာတော့ မရိုးမရွဖြစ်နေပြီ။ မော်နီတာပေါ်ကနေ ယောက်ျားကို လှမ်းကြည့်လိုက်ရင်း ယောက်ျားရှိရဲ့နဲ့ သားလက်က ကျမပေါင်တွေကို ထိနေတာကို အထူးအဆန်းအဖြစ် သဘောကျနေမိတယ်။ ကျမသားလက်ကို ပွတ်ပေးရင်း သူ့လက်တွေကို ပေါင်ကနေ အပေါ်တက်အောင် နည်းနည်းရွေ့လိုက်တယ်။ သူ့လိုက်တွေက ကျမရွေ့တိုင်းအတိုင်းပဲ ပါလာတယ်။ သားလက်ဖဝါးအပြားက ကျမ ဂါဝန်အသားတွေကို ထိနေပြီး၊ သူ့လက်ချောင်းတွေကတော့ ဂါဝန်အောက်က ပေါင်သားတွေကို ထိနေတယ်။ ကျမ တင်ပါးနည်းနည်းကြွလိုက်တယ်။ ဂါဝန်ကို အပေါ်ထက်တပ်အောင် လုပ်ချင်လို့။ သားလက်တွေက ကျမဂါဝန်နဲ့အတူ ရွေ့လာတယ်။ ကျမငုံကြည့်လိုက်တော့ ကျမ ဂါဝန်ကို အပေါ်တက်အောင် လုပ်လိုက်တာ ပင်တီတောင် မြင်နေရပြီ။ သားလက်ချောင်းတွေက အဲ့ဒီ့ပင်တီကို ထိခါနီးနေပြီ။ ကျမ သားညာလက်ကို ယူပြီး အဲ့ ပင်တီပေါ်တင်လိုက်တယ်။ သူ့ဘယ်ဘက်လက်ကတော့ ခုနအတိုင်းပဲ ရှိနေတယ်။ ကျမပေါင်ကို နည်းနည်းကားလိုက်တယ်။ ကျမအဲ့လို ကားလိုက်တော့ သားလက်က ကျပေါင်ကြားထဲရောက်သွားတယ်။ ကျမသားလက်ကို ကိုင်လိုက်ပြီး ပေါင်ကြားက ပင်တီပေါ်တင်လိုက်တယ်။ အဲ့လိုကြောင့် ကျမသားလက်တွေက ပင်တီပေါ်က ကျမပူစီပေါ်ရောက်သွားတယ်။ ကျမ အရည်စိုလာပြီ။ အဲ့ထက်ပိုလိုချင်လာတယ်။ ကျမလက်နဲ့ရွေ့မှ သူ့လက်က လိုက်ပါလာတယ်။ သူ့ဖာသာသူ မရွေ့ဘူး။ သူ့လက်က ကျမပူစီပေါ်မှာပဲ ရှိနေတယ်။ ကျမသားလက်တွေကို လှုပ်ရှားစေချင်တာ။ သူ့လက်ချောင်းတွေ ကျမ ပူစီပေါ် လှုပ်ရှားတာ လိုချင်တယ်။ ဒါပေမယ့် မလှုပ်ဘူး။ သား သူ့လက်တွေ လှုပ်ရမှာ ကြောက်နေတယ်။ ကျမကပဲ စတင်ပေးရမှာ သိလိုက်တယ်။ကျမ သူ့လက်ကို ဆွဲယူပြီး ကျမ ပင်တီ အပေါ်နားမှာ ကပ်လိုက်တယ်။ သားလက်တွေက ပင်တီအပေါ်နားရောက်တာနဲ့ ကျမ သူ့လက်ချောင်းတွေကို ပင်တီအတွင်းထဲ ရောက်အောင်တွန်းပို့ရင်း ကျမအသားတွေနဲ့ တိုက်ရိုက်ထိအောင် ထားလိုက်တယ်။ ကျမ သူ့လက်ကို အောက်ကို ရောက်သထက် ရောက်အောင် တွန်းပို့နေတယ်။ ကျမရဲ့ ပူစီနှုတ်ခမ်းသားတွေနဲ့ သားလက်တွေ ထိတဲ့အထိ တွန်းပို့လိုက်တယ်။ ကျမပင်တီက ကျပ်တော့ လက်က အောက်အထိတွန်းပို့လို့မရတော့ဘူး။ ပင်တီက လက်ဝင်ရလောက်အောင်ထိ မချောင်ဘူး ကျပ်နေတယ်။ ကျမသားက သူ့လက်ချောင်းတွေ စလုပ်ရှားလာရင်း ပူစီအဝလေးကို လိုက်ရှာနေတယ်။ ကျမလက်တွေကို ပင်တီအပြင် ကျမဆွဲထုတ်လိုက်မှ သားရဲ့လက်က ပင်တီအတွင်းမှာ ချောင်ချောင်ချိချိလှုပ်ရှားလို့ရသွားတယ်။ သားလက်က ကျမ ပူစီပေါ်မှာ ရောက်နေပြီ။ ကျမတင်ပါးကို ကြွလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လက်မ နှစ်ချောင်းကို ခါးနားက ပင်တီနားမှာ တဖက်စီထိုးရင်း ပင်တီကို ကျမ ဒူးလောက်ထိ ရောက်အောင် ဆွဲချလိုက်တယ်။ ကျမပင်တီချွတ်နေချိန်မှာ သားလက်တွေက ကျမပူစီပေါ်မှာ လှုပ်ရှားလာတယ်။ ကျမ ပင်တီက ဒူးခေါင်းကို ရောက်သွားတော့ ကျမပေါင်ကားလို့မရတော့ဘူး။ တုပ်နေပြီ။ 
ကျမ ပင်တီကို ဆွဲမချွတ်ခင်ပဲ မင်းမင်းက သူ့တခြားဖက်က လက်နဲ့ ပင်တီကို ဆွဲချပြီး ခြေကျင်းဝတ်အထိ ဆွဲချလိုက်တယ်။ ကျမ ခြေထောက်ကို မြှောက်ပေးတော့ သူ ပင်တီကို လုံးဝချွတ်လိုက်လို့ရသွားတယ်။ ကျမ ပေါင်ကို ကားနိုင်သလောက် ကားလိုက်တယ်။ သူ့စိတ်ကြိုက် လုပ်နိုင်အောင်။ ကျမရဲ့ စိုနေတဲ့ ပူစီထဲ သူ့လက်ချောင်းနှစ်ချာင်းဝင်လာတယ်။ ကျမနှုတ်ကနေ ညည်းညူသံထွက်သွားတယ်။
"မိန်းမ အဆင်ပြေလား?" ကျမယောက်ျားက လှမ်းမေးတယ်။ သူက ကျမကို လှမ်းကြည့်နေတယ်။ "ပြေတယ် ကို။ ကျမသားပေါင်ပေါ်ထိုင်ရတာ ခက်မယ်ထင်နေတာ မဖြစ်ဘူး အေးဆေးပဲ"
ကျမ သားရဲ့လက်ချောင်းတွေကျမ ပူစီထဲဝင်နေရင်း ယောက်ျားကို ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ "ကားရပ်ဖို့ ဘယ်လာက်လိုသေးလဲ?"
"ခုမှ ထွက်ခါစ မရပ်ချင်သေးဘူး၊ မောင်းဦးမလားလို့"
မင်းမင်း... သားရော ထိုင်နိုင်သေးလား?"
""ရတယ်အမေ၊ သားထိုင်နိုင်သေးတယ်"
"ပြီးရော၊ အမေလဲ ခုလို ထိုင်နေရတာ ကောင်းနေတယ်"
"ယောက်ျား အဆင်ပြေတယ် မလား?" ကျမယောက်ျားကို လှမ်းမေးလိုက်တယ်။
"ကောင်းတယ် မိန်းမရေ။ မရပ်ဘဲ ရှေ့ဆက်သွားတာ ကောင်တယ်"လို့ သူက ပြန်ဖြေတယ်။
ကျမနောက်လှည့်ပြီး သားကို ကြည့်ရင်း "သားလဲ မရပ်နဲ့နော်" လို့ လှည့်ပြောလိုက်တယ်။
"မင်းမင်း?" ကျမယောက်ျားက သားကို လှမ်းခေါ်တယ်။ "မင်းအမေ ပေါင်ပေါ်ထိုင်လိုက်လာတာ အဆင်ပြေရဲ့လား ငါ့သား"
သားပေါင်ပေါ်ထိုင်လိုက်တုန်းက (ဇတ်သိမ်း)
"ပြေတယ်အဖေ၊ အမေက နေရာရွေ့ရွေ့ပေးတော့ သားမညောင်းတော့ဘူး" သားက သူ့အဖေကို စကားပြောနေရင်း လက်ချောင်းတွေက ကျမ ပူစီထဲ ဝင်သထက်ဝင်အောင် နှိုက်နေတယ်။
မင်းမင်းက ကျမ ပူစီထဲ လက်ချောင်းတွေနဲ့ ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လှုပ်ရှားစပြုလာတယ်။ ကျမ နှုတ်ခမ်းကို တင်းနေအောင် ကိုက်ပြီး၊ အသံမထွက်မိအောင် ကြိတ်ခံနေရတယ်။ ကျမလက်တွေက ဘောင်းဘီပေါ်ကတဆင့် ပင်တီအတွင်းထဲရောက်နေတဲ့ သူ့လက်တွေကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ပူစီအတွင်းထဲ ရောက်သထက်ရောက်အောင် တွန်းပေးနေမိတယ်။ ကျမ အတွင်းထဲထိ နှိုက်စေချင်တာကို သားသိအောင်ပါ။ သားက ကျမလုပ်ပေးစေချင်တာကို သဘောပေါက်သွားတာနဲ့ သူ့လက်ချောင်းကို ပူစီအတွင်းထဲထိ ဝင်သည်ထက် ဝင်အောင် သွင်းတယ်။ ပြီးတော့ ပြန်ထုတ်တယ်၊ ပြီးတော့ ပြန်သွင်းတယ်။ ကျမလဲ တင်ပါးကိုင် သူ့လက်နဲ့အတူ စီးချက်ညီအောင် ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်လှုပ်ရှားပေးလိုက်တယ်။ ကျမ ယောက်ျားကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ မော်နီတာကြီးက နောက်ခန်းကို ကွယ်နေတယ်။  သူ့သားလက်တွေက ကျမ ပူစီထဲ ဝင်နေတာသာ သူသိသွားရင် ဘယ်လိုများနေမလဲ ကျမ မသိ။ အဲ့လိုတွေးမိလိုက်တာနဲ့ ကျမ ပိုပြီး စိတ်တွေ လှုပ်ရှားပြီး ရင်ခုန်လာမိတယ်။ ကျမ တကိုယ်လုံးဟာ သားလက်ချောင်းတွေ လှုပ်ရှားမှုကြောင့် လှုပ်ခတ်နေမိတယ်။ သူက လက်ချောင်းတွေကို ကျမ ပူစီထဲကနေ ဆွဲထုတ်သွားတယ်။ ကျမ ကောင်းနေတဲ့ အရသာလေး ပျောက်သွားတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူး။ ကျမသားက ဂါဝန်က ကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်တယ်။ အပေါ်က ကြယ်သီးတွေ ပြုတ်သွားတာနဲ့ အောက်ဖက်က ကြယ်သီးတွေကို ဆက်ဖြုတ်တယ်။ ကားအဲကွန်းရဲ့ အအေးဓါတ်က ကျမ ကိုယ်ပေါ်ရောက်လာတော့ ပူနေတဲ့ ကျမကိုယ်ခန္ဓာက အေးချမ်းသွားတယ်။ အဲ့ဒီအအေးဓါတ်ကြောင့် ထောင်နေတဲ့ ကျမ နို့သီးခေါင်းတွေ ပိုထောင်လာမိတယ်။ ကြယ်သီးအားလုံး ပြုတ်သွားတာနဲ့ သားက ကျမဂါဝန်ကို ဟ ပစ်လိုက်တယ်။
ကျမရဲ့ အရှေ့ဘက် ရင်ဘက်တခုလုံးက ဟာလာဟင်းလင်း ဖြစ်သွားပြီ။ ကျမသား သူ့စိတ်ကြိုက် ကျမတကိုယ်လုံးကို လုပ်ချင်တာလုပ်လို့ရတဲ့အနေအထား ဖြစ်နေပြီ။ သူက ကျမတကိုယ်လုံးကို သူ့လက်တွေနဲ့ အထက်အောက် စုံဆန် ပွတ်သတ်ပါရော။ ကျမ နို့နှစ်လုံးကို နောက်ကနေ စုံကိုင်ညှစ်ပစ်တယ်။ ပြီးတော့ နှစ်လုံးစလုံးကို တပြိုင်နက်၊ နယ်နေတယ်။ ကျမဗိုက်သားတွေကို ရှပ်ပေးလိုက်တယ်။ ဒါမှ ရင်က မောက်လာပြီး သူ ကိုင်ရတာ ပိုအဆင်ပြေမှာ။
ကျမ တင်ပါးကို နည်းနည်းကြွလိုက်ပြီး တင်ပါးအောက် ဂါဝန်စကို ဆွဲဖယ်လိုက်တော့ သားက သဘောပေါက်တယ်။
ကျမတင်ပါး ကြွပြီး ဂါဝန်စကို ဆွဲထုတ်ချိန်မှာပဲ ကျမ ဖင်နှစ်လုံး လွတ်သွားတဲ့ သူ့ ဘောင်းဘီ အရှေ့ဘက်က ဇစ်တွေကို ဖြုတ်လိုက်တယ်။ ကျမ ဖင်နှစလုံးကို သူ့မျက်နှာရှေ့နားလောက်ထိ ရောက်အောင် ကြွပေးလိုက်တယ်။ ဒါမှ သူဘောင်းဘီချွတ်ရတာ အဆင်ပြေမှာ။ သူ့ရဲ့ ဘောင်းဘီအောက်ကလွတ်မြောက်လာတဲ့ မာထန်နေတဲ့ အချောင်းကြီးက ကျမ ပေါင်သွားတွေကို လာထောက်တယ်။ ပူနွေးနေတာပဲ။ မင်းမင်းက သူ့မျက်နှာရှေ့က အဖုတ်ကို လျှာနဲ့ ယက်လိုက်တာ ကျမ အသည်းတွေယားပြီး အိ ခနဲ အသံမြည်သွားတယ်။
ကျမ သားပေါင်ပေါ်က ဖင်ကြွလိုက်တော့ ခေါင်းက ပိုမြင့်သွားတာပေါ့။ ဒါကြောင့် ယောက်ျားက "မိန်းမ အဆင်ပြေလား၊ ညောင်းနေလို့လား၊ ကားရပ်ပေးရမလား" လို့ လှမ်းမေးတယ်။
အဲ့အချိန်မှာ မင်းမင်းက သူ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လို့ပြီးသွားပြီ။ သူ့လီးက လုံးဝ လွတ်မြောက်သွားပြီ။
ပြေတယ် ယောက်ျား၊ မိန်းမထိုင်ရတာ အဆင်ပြေအောင် နေရာ နည်းနည်းရွေ့လိုက်တာ၊ မင်းမင်း သားရော အဆင်ပြေလား၊ အမေ ဘယ်လိုထိုင်ပေးရမလဲ?" လို့ မေးလိုက်တယ်။
မင်းမင်းက ကျမရဲ့ တင်ပါးနှစ်လုံးကို သူ့လက်နဲ့ တဖက်တချက်စီထိန်းကိုင်ရင်း "အမေ တင်ပါးလေး နည်းနည်းကြွလိုက်၊ သားထိုင်ရတာ အဆင်ပြေအောင် နေရာရွေ့မလို့"
ကျမ တင်ပါးကို ကြွသထက် ကြွအောင် မြှောက်ပေးလိုက်တယ်။ ကျမင် ဖင်နှစ်လုံးကို ကိုင်ထားတဲ့ သားလက်တဖက်က ဖယ်သွားပြီး နောက်တဖက်ကတော့ တင်ပါးကို ထိန်းထားသေးတယ်။  သူ ဘာလုပ်နေလဲ ကျမသိပါတယ်။ ဖယ်သွားတဲ့လက်က သူ့လီးအရင်းကို သူကိုင်ပြီး၊ ကျမ ဖင်ကြားကို ချိန်နေတာ။ ကျမ ဖင်ကို မင်းမင်းပေါင်ပေါ် ထိုင်ချလိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ ဒစ်ခေါင်းက ကျမ အဖုတ်ဝကိုလာထောက်နေပြီ။ ကျမထပ်ပြီး ဖိထိုင်ချလိုက်တယ်။ သူ့လီးက ကျမ အဖုတ်ထဲကို ဝင်သွားပြီ။ ကျမထိုင်ချလိုက်တာနဲ့ သူ့လီးက ကျမ အဖုတ်ထဲ တိုးသည်ထက်တိုးဝင်လာတယ်။ ကျမ ပါးစပ်ကနေ ညည်းညူသံ သဲ့သဲ့ထွက်သွားမိတယ်၊ မထိန်းနိုင်တော့ဘူး။
ယောက်ျားက ကျမအသံ သဲ့သဲ့ကြောင့် ကျမကို လှည့်ကြည့်ပြီး "မိန်းမ အဆင်ပြေလား၊ ကားရပ် နားမလား?" လို့မေးတယ်။
ကျမ သားပေါင်ပေါ် ဖင်နှစ်လုံးနဲ့ ဖိသည်ထက်ဖိပြီးထိုင်ချရင်း သူ့လီးအရင်း၊ ဆီးခုံက ကျမင် ဖင်နှစ်မြောင်းကြားကို ထိသွားတဲ့အထိ ဖိထိုင်ချလိုက်တယ်။ "မနားသေးဘူ ကို။ မညောင်းသေးပါဘူး။ မင်းမင်း သားရော နားချင်လား?"
"သားလဲ ပြေတယ် အမေ။ အမေ သားပေါင်ပေါ် နောက်ဆုတ်ထိုင်ရင် သား ညောင်းတာ သက်သာတယ်။ သားခဏလေး ပေါင်ကြွမယ်နော်"
"အမေရော လိုက်ကြွပေးရမလား"
အမေမကြွနဲ့ အဲ့လိုပဲ ထိုင်နေ။ သားထိမ်းကိုင်ပြီး အမေ့ကိုပါ နေရာရွေ့ပေးမယ်" လို့ ပြန်ပြောရင်း သူက သူ့တင်ပါးကို ခုံအစွန်းထိ ရွေ့လိုက်ပြီး သူ့ကျောကို နောက်မှီပေါ်မတ်မတ်ထိုင်တာကနေ ကျောဆင်းထိုင်လိုက်တယ်။ အဲ့အခါ သားရဲ့ လီးက ကျမအဖုတ်ထဲထိ ပိုတိုးဝင်သွားတယ်။
" အမေ နေရာရွေ့ပေးမယ်၊ သားညောင်းနေမယ်" လို့ ပြောပြီး ကျမ ဖင်နှစ်လုံးကို အရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လုပ်လိုက်တယ်။ သူ့လီးက ကျမအဖုတ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဖြစ်သွားတာပေါ့။ ကျမသားလီးကို တက်ခွက်နေရင်း ကျမယောက်ျားကို ကြည့်လိုက်တယ်။ မင်းမင်းကတော့ ကျမအဖုတ်ထဲ သူ့လီးနက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းဝင်အောင် ကြိုးစားသွင်းနေတယ်။ 'ယောက်ျားကရှေ့ခန်းမှာ ရှိနေပြီး ငါကနောက်ခန်းမှာ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနဲ့ သားလီးပေါ်တက်ခွထိုင်နေတာ ငါ့ယောက်ျား သိရင် ဘယ်လိုများနေမလဲ' လို့တွေးနေမိတယ်။
"ကိုရေ သားစီ ကျမတို့ ဘယ်လောက်နေပြီး သွားတွေ့ကြမလဲ"
"ကို့အလုပ်က ခရီးထွက်လို့ရမှာ မဟုတ်ဘူး မိန်းမ။ ကိုမပါလဲ သားစီ မင်းသွားလည်လို့ရတာပဲ"
ယောက်ျားကို စကားပြောနေရင်း သားရဲ့ လီးကြီးကျမအဖုတ်ထဲဝင်နေတာ ကျမကို ပိုပြီး ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစေတယ်။ "ကျုပ်ကတော့ ကျုပ်သားစီ ခဏခဏ လာမှာပဲ၊ ကိုလိုက်နိုင်ရင်လဲ လိုက်၊ မလိုက်နိုင်ရင် ကျုပ်တယောက်ထဲသွားမှာ။ အမေလာတာ သားကြိုက်တယ်မလား"
အမေလာချင်သလောက်လာပါ။ သားကပိုကြိုက်တာပေါ့။ အမေခဏခဏ လာလေ သားကြိုက်လေပဲ။ အမေ့ကို သားက ခဏခဏ လာ စေချင်တာ" စကားပြောရင်းနဲ့ သားက ခပ်ပြင်းပြင်းလေးသူ့ဖင်ကို ပင့်ပြီး ကျမအဖုတ်ကို ဆောင့်လိုက်တယ်။ "အမေဘယ်တော့ လာမှာလဲ" သားကမေးတယ်။
"ခဏကြာတာနဲ့ အမေလာမှာ"
ကျမ ဖင်ကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လှုပ်ရှားရင်း သူ့လီးကို ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဖြစ်အောင် လုပ်နေမိတယ်။ ကျမ ဖင်ကိုသာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်နေတာ၊ ခေါင်းကိုတော့ တည်နေရာ မရွေ့အောင် ထိန်းထားရတယ်။ ယောက်ျားက ကျမခေါင်းပိုင်းကို မြင်ရတာဆိုတော့ ခိုးလိုးနေတာ မသိအောင်။
ကျမ ပြီးခါနီးနေပြီ။ ဖင်နှစ်လုံးကို ကိုင်ထားတဲ့ မင်းမင်းလက်တွေကို ဆွဲယူပြီး ကျမ နို့နှစ်လုံးပေါ် ပို့လိုက်တယ်။ အဖုတ်ထဲလီးက ဝင်နေချိန် ကျမသားရဲ့ လက်တွေက ကျမနို့နှစ်လုံးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ညှစ်နေတော့ ကျမရင်ထဲ လှိုင်းတွေ တလုံးပြီးတလုံးဝင်ရိုက်နေသလိုပဲ။ ကျမ တကိုယ်လုံးတုန်ခါလာပြီး ပေါင်တွေပါ တုန်လာတယ်။ စက္ကန့် ၃၀ နီးပါးလောက် ကြာအောင် တုန်ခါနေမယ်။ ကျမ ဘဝမှာ ပြီးဖူးသမျှထဲ အကြာဆုံးပြီးခြင်းပဲ။ ကျမ ပြီးသွားတာနဲ့ သားပေါ်ကို နောက်ကျောလှဲမှီလိုက်တယ်။ သူကတော့ ကျမ အဖုတ်ထဲကို သွင်းတုန်းပဲ။ သူ့ခြေထောက်တွေကို ဆန့်ထုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျမ အဖုတ်ထဲကို တပြစ်ပြစ်နဲ့ ပန်းထုတ်လိုက်ရော။ ကျမ ပထမ ၃ချက်လောက်ထိ ပန်းဝင်လာတဲ့ အထိအတွေ့ကို သိတယ်။ နောက်ပိုင်းအချက်တွေက ပန်းဝင်လာတာကို မသိဘူး။ ဒါပေမယ့် သူ့လီးက လှုပ်လှုပ်သွားတော့ သူပန်း နေတုန်းပဲလို့ ယူဆမိတယ်။ ကျမ ဗိုက်တခုလုံး သားလရည်တွေနဲ့ ပြည့်သွားသလိုပဲ။ အဝတင် မဟုတ်ဘူး။ ဟိုး အနက်ရှိုင်းဆုံးထိ ဝင်နေသလို ခံစားမိတယ်။ ကျမ သူပန်းထုတ်နေတာ ပြီးတဲ့အထိ ညိမ်နေပေးတယ်။
"ရှေ့မှာ ဆိုင်းဘုတ်တွေ့တယ်ဟေ့။ ဆက်သွားရင် နားဖို့ စားသောက်ဆိုင် ရှိမယ်တဲ့။ ဆာကြပြီလား?"
ဆာပြီအဖေ" လို့ မင်းမင်းက ဖြေတယ်။ ကျမ နောက်လှည့်ပြီး သားကို ကြည့်လိုက်တော့ သူက ပြုံးနေတယ်။ "အမေရော ဆာပြီလား?"အမေတဲ့ ဗိုက်ထည့်တော့ ပြည့်နေပြီ။ အဆာပြေလောက်ပဲ စားတော့မယ်"
ကျမ ကိုယ်ကို ကိုင်းပြီး ကားကြမ်းပေါ်ကျနေတဲ့ ပင်တီကို ကောက်ယူလိုက်တယ်။ ကျမကုန်းကောက်လိုက်ချိန် အဖုတ်ထဲကနေ သားရဲ့လီးက ပလွတ်ခနဲ ထွက်သွားတယ်။ ကျမ သားရဲ့အရည်တွေ ထွက်သွားမှာစိုးလို့ အဖုတ်ကြွက်သားတွေနဲ့ အားကုန် ညှစ်ထားလိုက်တယ်။ ကျမဘာလို့ အဲ့လိုလုပ်မိလဲ? သားလရည်တွေကို နှမြောတာလား? ကားခုံပေါ်ကျသွားမှာစိုးတာလား? ကျမကိုယ်တိုင်လဲ သေချာ မသိဘူး။
ကျမ ပင်တီကို ခြေထောက်တွေသွင်းဝတ်လိုက်ပြီး ဆွဲတင်လိုက်တယ်။ ပင်တီက ကျမ ပူစီပေါ်ရောက်သွားတာနဲ့ တပြိုင်နက် သားလက်က အဖုတ်ထဲ တန်းရောက်လာတာပဲ။ ကျမ သူ့လက်လေးကို ခပ်စပ်စပ်လေး ရိုက်ပေးလိုက်တယ်။ သူက အဖုတ်ထဲက လက်ကို ထုတ်ပြီး ကျမ ပင်တီကို ဆွဲမတင်ဝတ်ပေးတယ်။ ကျမ ဂါဝန်ကြယ်သီးတွေလဲ ပြန်တပ်ရတယ်။ သားလဲ သူ့အတွင်းခံကို ပြန်ဝတ်ပြီး ဘောင်းဘီဇစ်ကို ပြန်ဆွဲတင်နေတယ်။
"စားပြီးတော့ ရန်ကုန်ရောက်ဖို့ ဘယ်လောက် မောင်းရဦးမလဲ" ယောက်ျားကို ကျမ မေးလို်ကတယ်။
"နှစ်နာရီလောက် ထပ်မောင်းရဦးမယ်။ မင်းတို့ နောက်မှ ထိုင်ဖို့ အဆင်ပြေရဲ့လား?"
"မင်းမင်း ရတယ်ဆို၊ မိန်းမလဲ သူ့ပေါ် နောက်နှစ်နာရီလောက် ထိုင်နိုင်ပါတယ်။ သား အမေ ပေါင်ပေါ် ထိုင်လိုက်လို့ ရဦးမလား? ညောင်းပြီလား?"
"ရတယ်အမေ၊ ခုန ၂နာရီလောက်က ဘယ်လို ကုန်သွားမှန်းတောင် မသိလိုက်ဘူး။ ခဏလေးလိုပဲ" သားက သူ့ပေါင်ပေါ်က ကျမ ဖင်နှစ်လုံးကို ညှစ်ပြီး ပြောလိုက်တယ်။
=== ပြီးပါပြီ ===